Ιράν: 4 Πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την αρχαία γιορτή του Nowruz

Το Nowruz στα περσικά σημαίνει «νέα μέρα». Αυτή η γιορτή υπόσχεται την αρχή της άνοιξης και εορτάζεται την ημέρα της «εαρινής ισημερίας», που συνήθως βρίσκεται μεταξύ 20 ή 21 Μαρτίου.

Στην πραγματικότητα, το Nowruz αναφέρεται στο σύνολο των εορτασμών και των τελετουργιών που συνήθως διαρκούν αρκετές ημέρες έως δύο εβδομάδες μετά την παράδοση του έτους.

1. Το Nowruz και η στιγμή παράδοσης του έτους στο ημερολόγιο

Η αρχή της άνοιξης και το Nowruz στο Ιράν σημαίνει επίσης την αρχή του νέου έτους, και μάλιστα το «Nowruz» θεωρείται ως η προέλευση της παράδοσης του ηλιακού έτους. Όπως το Ιράν, το Αφγανιστάν θεωρεί ότι η αρχή του ηλιακού του έτους είναι το Nowruz.

Η στιγμή της «παράδοσης του έτους» λέγεται ότι είναι η στιγμή που ο Ήλιος φτάνει σε σημείο ισημερίας ίσο με μηδέν από την άποψη ενός επίγειου παρατηρητή στο Βόρειο Ημισφαίριο, η οποία απαιτεί αστρονομικό υπολογισμό και ο χρόνος κάθε έτους υπολογίζεται ως ακριβής και ίσος με δευτερόλεπτα.

Τώρα, εάν η αρχή του έτους παραδοθεί πριν από το μεσημέρι και το πρώτο μισό της ημέρας, η ίδια ημέρα θεωρείται ως η πρώτη ημέρα του ιρανικού ηλιακού ημερολογίου και διαφορετικά η επόμενη ημέρα αυτής της ημέρας θα είναι η πρώτη ημέρα του ημερολογίου.

Κατά συνέπεια, η στιγμή παράδοσης του ηλιακού νέου έτους στο Ιράν θα είναι την Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025, ίση με την 30ή Μαρτίου 1403 ηλιακή ώρα και στα 12 και 31 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα μεσημέρι (ώρα Κεντρικής Ευρώπης στα 10 και ένα λεπτό και τριάντα δευτερόλεπτα), έτσι ώστε αύριο να είναι η πρώτη ημέρα του ηλιακού ημερολογιακού έτους 1404.

Αυτοί οι ακριβείς αστρονομικοί υπολογισμοί πραγματοποιήθηκαν από τον Omer Khayyam, έναν Ιρανό αστρονόμο, ποιητή και φιλόσοφο, και ονόμασε επίσης αυτό το ημερολόγιο «Χρονοδιάγραμμα Jalali». Η προέλευση αυτής της ημερομηνίας είναι το χιτζράτ του Μωάμεθ, του ισλαμικού προφήτη από τη Μέκκα στη Μεδίνα το 622 μ.Χ.

2. Ημερομηνία του Nowruz

Το Nowruz έχει ρίζες άνω των 3.000 ετών και κατάγεται από την αρχαία αυτοκρατορία του Πάρς και το Ζωροαστρικό ημερολόγιο.

Στις ζωροαστρικές πεποιθήσεις, το Nowruz συνδέεται με τη δημιουργία του Giti και του ανθρώπου. Την εποχή των Αχαιμενιδών, η γιορτή του Nowruz πραγματοποιήθηκε στην Περσέπολη με άφθονο μεγαλείο και οι βασιλιάδες έλαβαν δώρα και απεσταλμένους από όλα τα εδάφη τους.

Στην πραγματικότητα, μία από τις χρήσεις της Περσέπολης ήταν η κατοχή του Nowruz. Η Ζωροαστρική θρησκεία εκτιμάται επίσης ότι χρονολογείται λίγο πριν από την περίοδο των Αχαιμενιδών.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων, το Nowruz έγινε μια κοσμική γιορτή που καλωσορίστηκε από διάφορες εθνότητες.

3. Ποιος γιορτάζει το Nowruz;

Σήμερα, περισσότεροι από 300 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν το Nowruz όχι μόνο ως την αρχή του νέου έτους, αλλά ως γιορτή της ζωής και του θρίαμβου του «φωτός πάνω από το σκοτάδι».

Αυτή η πολιτιστική εκδήλωση συγκέντρωσε τους λαούς του Ιράν και του Αφγανιστάν καθώς και της Κεντρικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένων του Ουζμπεκιστάν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν, του Καζακστάν και του Κιργιζιστάν, του Καυκάσου, των Βαλκανίων και άλλων περιοχών, και παρουσίασε μια πλούσια συλλογή κοινών εθίμων, παραδόσεων και αξιών.

Το Nowruz κατέχει μια ξεχωριστή θέση με διαφορετικές εθνικότητες, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων σε διαφορετικές περιοχές.

Το Nowruz καταχωρήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς στον Κατάλογο Άυλης Ανθρώπινης Κληρονομιάς της UNESCO στις 30 Σεπτεμβρίου 2009.

Το 2010, τα Ηνωμένα Έθνη, με ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση, κήρυξαν την 21η Μαρτίου ως Διεθνή Ημέρα Nowruz. Αυτή η δράση υπογραμμίζει τη σημασία αυτής της γιορτής πέρα από τα πολιτιστικά όρια του Ιράν και για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης.

4. Πώς και με ποια έθιμα γιορτάζεται το Nowruz;

Το Nowruz αγκαλιάζει ένα ποικίλο σύνολο παραδόσεων που ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή, με ορισμένα έθιμα που σχετίζονται πριν από τη στιγμή της Πρωτοχρονιάς και μερικά να διαρκούν μέχρι δύο εβδομάδες αργότερα, αλλά σε όλες αυτές οι έννοιες της «βρεφικής ηλικίας και της ελπίδας» είναι κοινές.

Οικοδόμηση και αναζωογόνηση σπιτιών

Την παραμονή του Nowruz και πριν από την άφιξη της άνοιξης, τα σπίτια καθαρίζονται σχολαστικά σε αυτό που ονομάζεται «ξεσκόνισμα και ξεσκόνισμα του παρελθόντος».

Αυτή η συμβολική πράξη συνοδεύεται επίσης από την αγορά νέων ρούχων, η οποία αντιπροσωπεύει μια νέα αρχή και μια διευκρίνιση του φυσικού και πνευματικού χώρου.

Τραπεζομάντηλο Hefsin

Το τραπεζομάντιλο Haft-Sin, ειδικά στο Ιράν, είναι ένα από τα κύρια στοιχεία του Nowruz. Το τραπεζομάντιλο είναι καλλιτεχνικά διατεταγμένο και αποτελείται από επτά αντικείμενα των οποίων τα ονόματα ξεκινούν με το γράμμα «S» στα περσικά. Κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία είναι ένα σύμβολο διαφορετικών πτυχών της ζωής:

• Το βράκτωμα αποτελείται από βλαστάρια σιταριού ή φακής ή οποιοδήποτε άλλο σιτάρι και συμβολίζει την αναγέννηση, τη βρεφική ηλικία και τη ζωή.
• Το Semeno, το οποίο είναι ένα είδος πουτίγκας ή γλυκού κουάκερ από φύτρο σιταριού, συμβολίζει την αφθονία και την ευλογία.
• Το Sanjad, που είναι ο αποξηραμένος καρπός του δέντρου Sanjad, συμβολίζει την αγάπη.
• Το σκόρδο είναι σύμβολο της υγείας και της επούλωσης.
• Τα μήλα είναι σύμβολο της ομορφιάς και της υγείας.
• Σουμάκ: συμβολίζει τη νίκη του καλού πάνω στο κακό και την ανατολή του ήλιου.
• Το ξίδι συμβολίζει την υπομονή, το ψήσιμο και το πέρασμα της ζωής.

Μαζί με αυτά τα κύρια σύμβολα, είναι επίσης συνηθισμένο να τοποθετούνται άλλα σύμβολα που ξεκινούν με το γράμμα Sin, όπως ο υάκινθος και το ρολόι.

Το τραπεζομάντιλο είναι επίσης διακοσμημένο με καθρέφτες και κηροπήγια και χρωματιστές μελιτζάνες. Κόκκινα ψάρια βρίσκονται επίσης σε αυτό το τραπεζομάντιλο, συμβολίζοντας το πέρασμα του δωδέκατου και τελευταίου αστερισμού με τον τίτλο «Ιχθείς»

ή Ιχθείς.

Η διαίρεση και το άνοιγμα του βιβλίου ποιημάτων μεγάλων παρσιάνικων ποιητών είναι επίσης μια παράδοση που κάνουν οι οικογένειες. Έχουν ανοίξει τη συλλογή του βιβλίου τυχαία και, διαβάζοντας ένα από τα ποιήματά του, αναζητούν ενδείξεις για το επόμενο έτος

.

Τελετουργίες φωτιάς

Σε πολλές περιοχές, οι άνθρωποι συμμετέχουν σε εορτασμούς πυρόσβεσης όπως η «Συριακή Τετάρτη» στο Ιράν.

Ο εορτασμός, ο οποίος πραγματοποιείται πριν από την έναρξη του Nowruz και την τελευταία Τρίτη του έτους των βετεράνων, καλωσορίζει οικογένειες που συγκεντρώνονται και φτιάχνουν φωτιά και πηδούν πάνω της ως σύμβολο καθαρισμού, ενεργοποίησης και απελευθέρωσης από τις θλίψεις του παρελθόντος από τη ζεστασιά και την αναζωογόνηση της άνοιξης.

Παραδοσιακά τρόφιμα

Η τροφή παίζει βασικό ρόλο στον εορτασμό του Nowruz. Ειδικά πιάτα προετοιμάζονται με την παρουσία οικογένειας και φίλων, γεγονός που ενισχύει την αίσθηση αλληλεγγύης. Στο Ιράν, οι οικογένειες καλωσορίζουν την άνοιξη την πρώτη ημέρα του Nowruz τρώγοντας πιλάφι λαχανικών και ψάρια και λαχανικά kokoi ως σύμβολο πρασίνου και φύσης.

Μαγειρεύεται αργά και με ώρες μέχρι να χρησιμοποιηθεί τελικά ως γλυκό επιδόρπιο, συμβολίζοντας τη σταδιακή αλλά σίγουρη άφιξη της άνοιξης και των φρέσκων ξεκινημάτων.

Επίσκεψη στους ηλικιωμένους της οικογένειας και της οικογένειας

Τις ημέρες του Nowruz, οι οικογένειες πηγαίνουν να επισκεφθούν τους ηλικιωμένους της οικογένειας, τους γνωστούς και τους φίλους και σύμφωνα με το έθιμο του Versum, οι νεότερες οικογένειες πηγαίνουν να επισκεφθούν γονείς και ηλικιωμένους της οικογένειας για να συγχαρούν την αρχή της Πρωτοχρονιάς και της Άνοιξης.

Αντίθετα, οι πρεσβύτεροι δίνουν δώρα στους νεότερους δίνοντας «αΐδη», κοινώς γνωστό ως μετρητά και με τίτλο «δαίδι», ως σύμβολο ευλογίας.

Στον ζωροαστρικό πολιτισμό, αυτό το τελετουργικό είναι σύμβολο του mahrūrzai και του σεβασμού για τους πρεσβύτερους.

Σε αυτές τις επισκέψεις, οι οικογένειες προσφέρουν στους επισκέπτες τους σνακ όπως ξηρούς καρπούς (που είναι ένας συνδυασμός φιστικιών, αμυγδάλων και αποξηραμένων φρούτων) μαζί με διάφορα αρτοσκευάσματα. Μια παράδοση που ξεθωριάζει μέρα με τη μέρα λόγω της απληστίας και του πληθωρισμού στο Ιράν.

Δεκατρία στην πόρτα

Το Siezd-e Badr είναι μια από τις παλιές ιρανικές παραδόσεις που πραγματοποιήθηκε στις 13 Απριλίου.

Αυτή η ημέρα, γνωστή και ως «Ημέρα της Φύσης», θεωρείται μέρος των εορτασμών του Noroozi και οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να περάσουν χρόνο στη φύση.

Μερικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός 13 δεν είναι ευφημισμός στον ιρανικό πολιτισμό, έτσι οι άνθρωποι μετακινούνται έξω από το σπίτι για να απορρίψουν το synaesh. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτή η παράδοση συνδέεται περισσότερο με την εκτίμηση της φύσης και τον εορτασμό του τέλους του Nowruz.