Φαραντούρης στο euronews: «Ο ρυπαίνων το περιβάλλον να πληρώνει - Πιο δυναμική ηγεσία στην Ευρώπη»

«Η πορεία του κόμματος εξαρτάται από τις επιλογές που θα γίνουν από δω και μπρος και είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Προφανώς αν πίστευα πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξοφλήσει, δεν θα διεκδικούσα την ηγεσία του. Η δική μου πρόταση ήταν πρόταση εξωστρέφειας, ανάκτησης κύρους και αξιοπιστίας. Θεωρώ ότι για να πρωταγωνιστήσει στην ελληνική πολιτική σκηνή θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει και στο εξωτερικό και στην Ευρώπη, εδώ στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες.

Γιατί όπως πολύ καλά ξέρετε, οι μεγαλύτερες και σημαντικότερες αποφάσεις και για τη χώρα μας και για όλες τις χώρες, λαμβάνονται στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο»

 «Αυτό όμως που έχω να προτείνω και θα είμαι δίπλα στον καινούργιο μας πρόεδρο, είναι να απευθυνθούμε στους πολίτες και να μιλήσουμε για τα προβλήματά τους, με ρεαλιστικές προτάσεις, οι οποίες μπορούν να συνθέσουν και να ενώσουν και να συνενώσουν και ενδεχομένως να συσπειρώσουν και άλλες πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικές ομάδες. Για παράδειγμα, στους δέκα άξονες που κατέθεσα για τη χώρα αλλά και για την ανασυγκρότηση του κόμματος, περιλαμβάνονται προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Άρα η μπάλα πλέον είναι στα χέρια του καινούργιου μας προέδρου. Θα είμαι δίπλα του με όλες μου τις δυνάμεις και νομίζω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».

«Τα βέλη μου εστράφησαν κατά του Συμβουλίου Υπουργών. Προχώρησε σε αναιτιολόγητες περικοπές πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ, οριζόντιες και αναιτιολόγητες περικοπές στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και μάλιστα σε τομείς όπως η γεωργία, η οποία είναι κρίσιμη για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης και των λαών της. Για παράδειγμα, στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Γεωργικών Εγγυήσεων έχουμε περικοπές τη στιγμή που βράζει ο γεωργικός τομέας, ο γεωργικός κόσμος, ο κτηνοτροφικός κόσμος και στη χώρα μας έχουμε περικοπές που φτάνουν περίπου στο 1% του ευρωπαϊκού Ακαθάριστου Εγχώριου εισοδήματος. Δηλαδή έχουμε έναν προϋπολογισμό κατώτερο των προσδοκιών. Ως εισηγητής εκ μέρους της Ευρωομάδας μου, έχω θέσει αυτά τα ζητήματα και νομίζω ότι η έμφαση πρέπει να δοθεί περισσότερο στην ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους, σε υποδομές κοινωνικές και μείωση ανισοτήτων. Μια Ευρώπη δεν μπορεί να πάει μπροστά εάν υπάρχουν περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες που συνεχώς διογκώνονται».

«Σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, το κακό ξεκινάει από το γεγονός ότι όλοι μιλάμε για τον περιορισμό των ορυκτών καυσίμων, αλλά ελάχιστοι το εννοούμε. Σας θυμίζω ότι προηγούμενη Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα έγινε στα Αραβικά Εμιράτα. Άρα λοιπόν φιλοξενούν την συζήτηση για την κλιματική κρίση και την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, χώρες οι οποίες πρωταγωνιστούν στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και στα ορυκτά καύσιμα.

«Αυτή είναι η πρώτη αντίφαση. Δεύτερη αντίφαση είναι ότ*ι η  COP29 κατακλύστηκε από λόμπι, τα οποία για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό υπερκέρασαν την παρουσία θεσμικών και άλλων κοινωνικών εταίρων και ενώσεων που μιλούν για την ανάγκη γενναίων αποφάσεων αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης. Δεν είμαι ευχαριστημένος. Υπήρξα και εισηγητής εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  στη διάσκεψη COP29 στο Μπακού. Δεν δόθηκαν  τα χρήματα που χρειάζονται οι αναπτυσσόμενες χώρες. Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, όπως για παράδειγμα χώρες σαν τη Σαουδική Αραβία που θεωρούν ότι πρέπει να πάρουν χρήματα και όχι να δώσουν χρήματα. Υπάρχουν δηλαδή και τέτοιου είδους ασάφειες και αναντιστοιχίες και αντιφατικότητα»*

«Πέρα από τη γενικότερη υποκρισία, πέρα από τα οικονομικά κίνητρα για την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης και τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τον περιορισμό των ορυκτών καυσίμων, θα πρέπει να υπάρξει κάποιου είδους φορολόγηση, κάποιου είδους εναρμόνιση, κάποιου είδους διεθνή συμφωνία, ώστε η αρχή ‘‘ο ρυπαίνων το περιβάλλον πληρώνει’’ να βρει εφαρμογή. Πρόκειται για μια βασική αρχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

«Ο επιχειρηματίας που ευθύνεται πρέπει και να αναλάβει το κόστος της βιομηχανικής του δραστηριότητας. Κάποιοι ίσως θεωρούν ότι αυτό δημιουργεί ένα ανταγωνιστικό μειονέκτημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκτιμώ πως αυτό δεν ισχύει. Νομίζω ότι πέρα από κίνητρα, ο αναπτυσσόμενος κόσμος χρειάζεται πολλά δισεκατομμύρια για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Να συμφωνήσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο, να συζητήσουμε στο πλαίσιο της G20, στο πλαίσιο όλων αυτών των παγκόσμιων διασκέψεων για το κλίμα. Χρειάζεται μια στοιχειώδης εναρμόνιση, δηλαδή η δημιουργία ενός παγκόσμιου ταμείου για το κλίμα, στο οποίο θα συνεισφέρουν όσοι ρυπαίνουν. Όσες μεγάλες εταιρείες ορυκτών καυσίμων ουσιαστικά συμβάλλουν στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα».

«Σε σχέση με τους πολέμους σε Ουκρανία και Λωρίδα της Γάζας, η Ευρώπη πρέπει να κάνει πράγματα που δεν έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή είναι η βασική κριτική μου. Η Ευρώπη όλο αυτό τον καιρό δεν έκανε όσα έπρεπε. Δεν πρόλαβε έναν πόλεμο που κατά τη γνώμη μου ναι, θα μπορούσε να προλάβει.

Κάποιος που μελετά τα ευρωπαϊκά πράγματα, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς γνωρίζει καλά ότι η Ευρώπη γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη να μην ξανά χυθεί αίμα στην ευρωπαϊκή ήπειρο και έχουμε καταντήσει η Ευρώπη όχι μόνο να μην μπορεί να αρθρώσει, να ψελλίσει δυο κουβέντες για αυτά που γίνονται στη γειτονιά της, αλλά να μην παίζει και κάποιο εποικοδομητικό ρόλο. Πρώτον, στο να προλάβει τέτοιου είδους αιματοκύλισμα στο έδαφός της και στη γειτονιά της. Αναφέρομαι και στη Μέση Ανατολή. Δεν περιορίζεται μόνο στο ουκρανικό.

Από τη στιγμή που υπάρχουν τέτοιου είδους εχθροπραξίες, να παίξει έναν εποικοδομητικό ρόλο με στόχο την κατάπαυση του πυρός. Και να σας πω κάτι; Καλώς καταδικάζουμε την παράνομη ρωσική εισβολή και σαν Ελλάδα και σαν Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι ο αναθεωρητισμός δεν πρέπει να περάσει. Από την άλλη, τι έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση για να προλάβει όλες αυτές τις εξελίξεις; Τι έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην επιθετικότητα της Ρωσίας; Ενδεχομένως, και στις άλλες συζητήσεις που προηγήθηκαν με την Ουκρανία για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και ούτω καθεξής. Πήρε κάποια πρωτοβουλία όλα αυτά τα χρόνια, πέντε έξι χρόνια πριν από τη ρωσική εισβολή; Δεν πήρε κάποια πρωτοβουλία.

Είναι η γειτονιά της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε με εμπνευσμένες ηγεσίες, με δραστήριες ηγεσίες, οι οποίες έχουν το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, να πάρει κάποιες στοιχειώδεις πρωτοβουλίες στο προλαμβάνειν ή θεραπεύειν.

«Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής, με όλες αυτές τις χώρες η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συμφωνίες σύνδεσης. Συζητούν το ενδεχόμενο προσχώρησης, όπως η Ουκρανία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ρόλο και λόγο. Θα μου πείτε, η αρχιτεκτονική της δεν της επιτρέπει να έχει κοινή εξωτερική πολιτική. Όμως και οι ηγεσίες παίζουν κάποιο ρόλο. Εάν η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν στοιχειωδώς πιο ενεργητική, πολλά από αυτά που βλέπουμε στη γειτονιά μας θα μπορούσαν να μην είχαν συμβεί. Μόνο μέλημά μου είναι η ειρήνη.

«Προσέξτε, η ειρήνη δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιας συγκυριακής επικράτησης του ισχυρού. Δεν υπαινίσσομαι αυτό όπως ενδεχομένως έχει στο μυαλό του Τραμπ. Δεν ξέρω. Θα δούμε τι έχει στο μυαλό του ο Τραμπ. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς. Επαναλαμβάνω, η ειρήνη δεν είναι το αποτέλεσμα της επικράτησης του ισχυρότερου, ούτε το δίκαιο του ισχυρότερου. Την ειρήνη τη σμιλεύεις, την προετοιμάζεις, εργάζεσαι για αυτήν».

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στον πυρήνα της την ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Κι αυτό είναι το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης του Σπινέλι και των άλλων οραματιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Θα έπρεπε να είναι πολύ πιο ενεργητική σε πρωτοβουλίες υπέρ ειρήνης και όχι υπέρ πολέμου».