Πάνω από 27 εκατ. πολίτες της ΕΕ δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά

Τα τελευταία στοιχεία της Eurostat για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που μπορούν να αντέξουν οικονομικά οι Ευρωπαίοι αποκαλύπτουν μια εικόνα δύο ταχυτήτων στην ήπειρο.

Περίπου 27,5 εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζουν σε συνθήκες σοβαρής στέρησης, είτε κοινωνικής είτε υλικής. Η κοινωνική και υλική στέρηση αναφέρεται στην αδυναμία κάλυψης βασικών αγαθών ή υπηρεσιών που θεωρούνται επιθυμητά ή ακόμη και απαραίτητα για μια αξιοπρεπή ζωή.

Τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφονται στην Ανατολική Ευρώπη, με τη Ρουμανία να βρίσκεται στην πρώτη θέση: το 17,2% των πολιτών δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα. Ακολουθούν η Βουλγαρία (16,5%) και η Ελλάδα (14%). Οι τρεις αυτές χώρες βρίσκονται στην κορυφή της λίστας και σε σχέση με πέρυσι.

Ωστόσο, η Ρουμανία και η Βουλγαρία σημείωσαν σημαντική βελτίωση, σύμφωνα με την Eurostat. Στη Ρουμανία το ποσοστό μειώθηκε κατά 2,6%, ενώ στη Βουλγαρία κατά 1,5%.

Αντίθετα, το ποσοστό των πολιτών που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα αυξήθηκε κατά 0,9% στη Φινλανδία, 0,6% στην Εσθονία και τη Σλοβακία και 0,5% στη Σουηδία και την Ελλάδα.

Στον αντίποδα, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Σλοβενία (1,8%), την Κροατία (2,0%), την Πολωνία και το Λουξεμβούργο (αμφότερα στο 2,3%) και την Κύπρο (2,5%). Στις περισσότερες περιοχές των σκανδιναβικών χωρών τα ποσοστά ήταν κάτω από 5%.

Τι σημαίνει κοινωνική και υλική στέρηση;

Η στέρηση αυτή δεν ταυτίζεται απόλυτα με τη φτώχεια, αλλά αποτυπώνει μια παρόμοια εικόνα.

Σύμφωνα με την Eurostat, τα άτομα που εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά βασικές ανέσεις της καθημερινότητας, όπως μια εβδομαδιαία διακοπή τον χρόνο, σύνδεση στο διαδίκτυο, γεύμα με κρέας ή ψάρι κάθε δεύτερη μέρα ή μια έξοδο για ποτό μία φορά τον μήνα.

Συνεπάγεται επίσης χαμηλότερο επίπεδο άνεσης, για παράδειγμα την αδυναμία κάλυψης έκτακτων εξόδων, την αντικατάσταση φθαρμένων ρούχων και επίπλων ή τη διατήρηση του σπιτιού σε επαρκή θέρμανση.

Η εικόνα ανά περιφέρεια

Σε περιφερειακό επίπεδο, τα στοιχεία είναι ακόμη πιο ανησυχητικά.

Τα Ιόνια Νησιά στην Ελλάδα καταγράφουν ποσοστό 28%, η νοτιοανατολική Ρουμανία πάνω από 26% και η Καλαβρία στην Ιταλία σχεδόν 25%. Αυτό σημαίνει ότι περίπου ένας στους τέσσερις πολίτες σε αυτές τις περιοχές δεν μπορεί να αντέξει αγαθά ή υπηρεσίες που θεωρούνται απαραίτητα για μια αξιοπρεπή ζωή.

Η Ιταλία εμφανίζει τη μεγαλύτερη ανισότητα στην ΕΕ μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων περιοχών της, με διαφορά 24,8 ποσοστιαίων μονάδων. Σημαντικά χάσματα έχουν καταγραφεί και στην Ελλάδα (20,3) και τη Ρουμανία (16).

Οι περιοχές της Δυτικής Ευρώπης

Στη Γαλλία, οι περιοχές με τα υψηλότερα ποσοστά στέρησης είναι όλες υπερπόντια εδάφη: η Γαλλική Γουιάνα (19,8%), η Γουαδελούπη και η Ρεϊνιόν (αμφότερες 12,9%).

Πέρα από την Καλαβρία, το υψηλότερο ποσοστό στέρησης στη Δυτική Ευρώπη εντοπίζεται στις Βρυξέλλες (13,6%), ενώ ακολουθεί η βελγική επαρχία Ενό (13,2%).

Ποιοι πλήττονται περισσότερο;

Από δημογραφικής άποψης, η πιο ευάλωτη ομάδα είναι οι άνδρες κάτω των 18 ετών: συνολικά το 8,1% των ανηλίκων αγοριών στην ΕΕ ζουν σε συνθήκες σοβαρής κοινωνικής και υλικής στέρησης.

Οι συνταξιούχοι και γενικότερα οι πολίτες άνω των 65 ετών φαίνεται να κινδυνεύουν λιγότερο, με ποσοστό 5,1%.