Ιρλανδία: Νίκη των κεντροδεξιών στις εκλογές - Δύσκολες διαπραγματεύσεις εν όψει

Τα δύο κυρίαρχα κεντροδεξιά κόμματα της Ιρλανδίας φαίνεται ότι θα σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση της χώρας, όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών που κρίθηκαν με πολύ μικρές διαφορές.

Ωστόσο, τόσο το Fine Gael όσο και το Fianna Fáil, που συμμετέχουν στον υφιστάμενο κυβερνητικό συνασπισμό, είδαν πτώση στα ποσοστά τους, κάτι που σημαίνει ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να μπουν σε περίπλοκες διαπραγματεύσεις για να συγκροτήσουν την νέα κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα RTÉ, ο συνολικός αριθμός εδρών των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων υπολείπεται για την διαμόρφωση πλειοψηφίας στην ιρλανδική κάτω βουλή. Το Dáil απαρτίζεται από 174 έδρες και για την πλειοψηφία χρειάζονται 88 - όμως το Fianna Fáil εκλέγει επί του παρόντος 40 βουλευτές και το Fine Gael 33.

«Νομίζω ότι υπάρχει μια πολύ σαφής οδός επιστροφής στην κυβέρνηση, αν και δεν έχει καθοριστεί πλήρως, διότι πολλά θα εξαρτηθούν από αυτές τον τελικό αριθμό των εδρών», δήλωσε ο ηγέτης του Fianna Fáil Μίχαλ Μάρτιν.

Το κεντροαριστερό Sinn Féin καταλαμβάνει την τρίτη θέση και, εκλέγοντας επί του παρόντος 34 βουλευτές, θεωρητικά έχει και αυτό την δυνατότητα να διαμορφώσει πλειοψηφία, εφ' όσον βρει τους κατάλληλους εταίρους. Όμως κανένα εκ των δύο πρώτων κομμάτων δεν προτίθεται να συνδιαλλαγεί μαζί του, εξαιτίας των αριστερών πολιτικών που επαγγέλλεται και των ιστορικών δεσμών του με τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA).

«Καταλαβαίνουμε πως αυτή ήταν μια ψήφος υπέρ της αλλαγής στην κυβέρνηση κι εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία και πληρωθούν οι έδρες, ώστε να επιδιώξουμε αυτόν τον στόχο», δήλωσε η επικεφαλής του Sinn Féin Μέρι Λου ΜακΝτόναλντ.

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι κανένα κόμμα δεν θα έχει αρκετές έδρες για να κυβερνήσει μόνο του και το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι ένας συνασπισμός μεταξύ Fianna Fáil και Fine Gael υπό τον απερχόμενο πρωθυπουργό (Taoiseach) Σάιμον Χάρις.

Σε αυτή την περίπτωση, ο Χάρις ή ο Μάρτιν ή ενδεχομένως και οι δύο, αν πετύχουν μια συμφωνία καταμερισμού των υπουργικών πόστων, θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας.

«Νομίζω ότι όποιος κάνει οποιαδήποτε πρόβλεψη για το ποιος θα είναι το μεγαλύτερο κόμμα ή το οικοδόμημα της επόμενης κυβέρνησης είναι πιο γενναίος από εμένα», δήλωσε ο αρχηγός του Fine Gael και απερχόμενος πρωθυπουργός Σάιμον Χάρις. «Αλλά αυτό για το οποίο είμαι πεπεισμένος είναι ότι το κόμμα μου θα έχει πολύ σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει τα επόμενα χρόνια και είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος και ενθουσιασμένος για το τι επιφυλάσσουν οι επόμενες εβδομάδες».

Η Ιρλανδία χρησιμοποιεί ένα πολύπλοκο σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης, στο οποίο κάθε μία από τις 43 εκλογικές περιφέρειες της χώρας εκλέγει αρκετούς βουλευτές και οι ψηφοφόροι κατατάσσουν τους υποψηφίους με σειρά προτίμησης. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να χρειαστούν ημέρες ή ακόμη και εβδομάδες για να γίνουν γνωστά τα πλήρη αποτελέσματα.

Το κόστος ζωής και η οξεία κρίση στέγασης της Ιρλανδίας ήταν κυρίαρχα θέματα στην προεκλογική εκστρατεία των τριών εβδομάδων, μαζί με τη μετανάστευση, η οποία έχει γίνει ένα δύσκολο ζήτημα στη χώρα των 5,4 εκατομμυρίων κατοίκων.

Τα αποτελέσματα των εκλογών σημαίνουν ότι η Ιρλανδία αντιστάθηκε εν μέρει στην παγκόσμια τάση της απόρριψης των κατεστημένων κυβερνήσεων από τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους μετά από χρόνια πανδημίας, διεθνούς αστάθειας και πιέσεων στο κόστος ζωής.

Η επόμενη κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, πιθανότατα θα καθοδηγείται από δύο κόμματα που έχουν κυριαρχήσει στην ιρλανδική πολιτική τον τελευταίο αιώνα. Fine Gael και Fianna Fáil έχουν παρόμοιες πολιτικές, αλλά είναι μακροχρόνιοι αντίπαλοι με καταγωγή από τις αντίθετες πλευρές του ιρλανδικού εμφυλίου πολέμου της δεκαετίας του 1920.

Αφού οι εκλογές του 2020 κατέληξαν σε πρακτικό αδιέξοδο, συμφώνησαν στην συγκρότηση κυβερνητικού συνασπισμού με την στήριξη των Πρασίνων. Φέτος όμως το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για τους Πρασίνους που από τις 12 έδρες έπεσαν σε μόλις μία.

Αυτή τη φορά, τα κόμματα που θα κερδίσουν μπορεί να στραφούν για στήριξη προς τους αριστερόστροφους Εργατικούς ή τους Σοσιαλδημοκράτες ή προς ανεξάρτητους βουλευτές.