Ο Τραμπ ίσως πιέσει για την διακοπή προσθήκης φθορίου στο νερό. Τι κάνει η Ευρώπη;

Καθώς ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προετοιμάζει τη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο, ένας ασυνήθιστος ύποπτος βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τα καθήκοντα της πολιτικής υγείας: Η αφαίρεση του φθορίου, ενός φυσικού ορυκτού που συμβάλλει στην πρόληψη της τερηδόνας, από την παροχή νερού.

Ο Robert F. Kennedy Jr - περιβαλλοντικός δικηγόρος, ακτιβιστής κατά των εμβολίων και ο εκλεκτός του Τραμπ για να ηγηθεί του υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ - έχει αποκαλέσει το φθόριο "βιομηχανικό απόβλητο" και δήλωσε ότι ο Τραμπ θα πιέσει για την αφαίρεσή του από την πρώτη ημέρα της προεδρίας του τον Ιανουάριο.

Η εστίαση στη φθορίωση μπορεί να φαίνεται μυστηριώδης σε ορισμένους, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη άρχισαν να προσθέτουν φθόριο στο πόσιμο νερό για να ενισχύσουν την οδοντική υγεία των παιδιών στα μέσα της δεκαετίας του 1900. Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τις κοιλότητες κατά περίπου 25 τοις εκατό.

Στις ΗΠΑ, οι πολιτειακές και τοπικές αρχές αποφασίζουν αν θα φθοριώσουν το νερό, αλλά η κυβέρνηση συνιστά επί του παρόντος ένα επίπεδο φθορίου 0,7 χιλιοστογραμμάρια ανά λίτρο νερού, πολύ κάτω από το όριο ασφαλείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) που είναι 1,5 mg/L.

Ωστόσο, φαίνεται επίσης να υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι που συνδέονται με τη μακροχρόνια φθορίωση πάνω από αυτό το επίπεδο.

Έρευνες από χώρες με φυσικά υψηλά επίπεδα φθορίου δείχνουν ότι η υπερβολική κατανάλωση συνδέεται με την εξασθένηση των οστών και τη μείωση του δείκτη νοημοσύνης στα παιδιά.

Αυτό έχει προκαλέσει αντιδράσεις κατά του φθορίου κατά τη διάρκεια των ετών, με τους αντιπάλους να ισχυρίζονται ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν "απορρίψει" ή απαγορεύσει τη φθορίωση.

Αλλά είναι αυτό πραγματικά αλήθεια; Και πώς τα καταφέρνουν οι ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά το φθόριο στο πόσιμο νερό;

Ποιες ευρωπαϊκές χώρες προσθέτουν φθόριο στο νερό;

Η Ιρλανδία, η Αγγλία, η Ουαλία και τμήματα της Ισπανίας προσθέτουν σήμερα φθόριο στο νερό, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου.

Περίπου το 10% του πληθυσμού της Αγγλίας έχει πρόσβαση σε "βέλτιστα" φθοριούχο νερό, σε σύγκριση με το 11% στην Ισπανία και το 73% στην Ιρλανδία, ανέφερε το British Society Foundation το 2020.

Νωρίτερα φέτος, η Αγγλία προχώρησε στην ενίσχυση του προγράμματος φθορίωσης για να καλύψει περισσότερους ανθρώπους στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, αλλά το σχέδιο δεν έχει προχωρήσει.

Εν τω μεταξύ, αρκετές ιρλανδικές περιοχές έχουν σταματήσει την πρακτική αυτή και η κυβέρνηση της Ιρλανδίας ξεκίνησε το 2014 μια συνολική επανεξέταση για να αξιολογήσει τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με τη φθορίωση.

Η ιστοσελίδα δημοσίευσε τα πιο πρόσφατα πορίσματά της νωρίτερα φέτος, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν οριστικά στοιχεία για τη συντριπτική πλειονότητα των προβλημάτων υγείας, αλλά ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στο νευρικό σύστημα του εγκεφάλου και σε καταστάσεις που σχετίζονται με τις ορμόνες.

Γιατί οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν προσθέτουν φθόριο στο νερό;

Σύμφωνα με τους ερευνητές του Dublin City University, 11 χώρες της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου συνήθιζαν να προσθέτουν φθόριο στο νερό, αλλά έκτοτε έχουν σταματήσει: η Τσεχική Δημοκρατία, η Φινλανδία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Βόρεια Ιρλανδία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σκωτία, η Σλοβακία και η Σουηδία.

Άλλες 14 χώρες δεν υιοθέτησαν ποτέ την πρακτική αυτή, όπως η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Δανία, η Εσθονία, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Λετονία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Νορβηγία και η Σλοβενία.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ανέφεραν διάφορους λόγους για τους οποίους δεν φθοριώνουν το νερό, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας των ανθρώπων να λαμβάνουν φθόριο από δισκία, οδοντόκρεμα ή φυσικές πηγές- ξεπερασμένα στοιχεία ότι η φθορίωση βοηθάει στην αντιμετώπιση της οδοντικής κοιλότητας- ερωτήματα σχετικά με τα ατομικά δικαιώματα και τη "μαζική φαρμακευτική αγωγή"- και τα υλικοτεχνικά εμπόδια στην εφαρμογή ενός προγράμματος φθορίωσης.

Λίγοι ανέφεραν επίσης ανησυχίες για τη δημόσια ασφάλεια, αλλά δεν ανέφεραν πραγματικούς κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με τη φθορίωση, διαπίστωσαν οι ερευνητές.

"Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι κάποια χώρα στην ΕΕ σταμάτησε να προσθέτει φθόριο λόγω ενδείξεων βλάβης", κατέληξαν.