Fransızların ülkelerini terk etme arzusu neden tüm zamanların en yüksek seviyesinde?

Julien* (adını değiştirdi) Aralık ayında Paris'ten ayrıldı. Şu anda Gürcistan'ın Tiflis kentinde yaşayan bu restoran sahibi "Fransa'da artık kendimi mutlu hissetmiyordum," diyor.

Onun ifadesi daha genel bir rahatsızlığı yansıtıyor. Pazartesi günü yayınlanan bir Gallup anketine göre, Fransızların dörtte birinden fazlası kalıcı olarak yurt dışına taşınmayı düşünüyor.

Bu, yaklaşık 20 yıldır benzeri görülmemiş olağanüstü bir artış ve kurumlara duyulan güvende keskin bir düşüşün ve giderek daha fazla endişe verici olarak görülen bir siyasi iklimin arkasından geliyor.

Julien, restoranında bu yıl müşteri sayısında belirgin bir düşüş olduğunu fark etti."Bu yıl çok fazla müşteri kaybettim. İnsanlar eskisi gibi dışarı çıkıp alışveriş yapamıyor," diyor.

Ona göre girişimciler için_"fırsat eksikliği_","Fransa'da korkunç bir vergi yükü" ve hepsinden önemlisi_"genel olarak çok kötü bir atmosfer_" var.

Paris'te lüks mallar sektöründe mühendis olarak çalışan Antoine da henüz girişimde bulunmamış olsa da bu tedirginliği paylaşıyor.

Doğduğu ve çalıştığı şehri 'çok seviyor' ama gitme isteğini her geçen gün daha güçlü hissettiğini söylüyor. Kanada'da, Fransa'da artık hissetmediği_"başkalarını kabullenmeyi_" yeniden keşfettiğini söylüyor. Fransa'da "insanlar arasında çok fazla nefret var" diye yakınıyor ve_"insanlar birbirlerine yardım etmek yerine birbirlerinin bacaklarını çekmeyi tercih ediyorlar_" diye ekliyor.

Maddi açıdan ise, yöneticilik kariyerine rağmen Antoine Euronews'e bir çıkmaza girdiğini söylüyor: Miras alamadığı için_"kendi evimi kendim alamadım [...]" ve hatta"doğduğum kasabada yaşayamadım_" diyor.

Bu bireysel gidişatlar daha geniş bir eğilimi yansıtıyor. Araştırmaya göre, 2025 yılına gelindiğinde Fransa, Gallup Dünya Anketi'nin yaklaşık 20 yıl önce başlatılmasından bu yana en ciddi kurumsal güven krizlerinden birini yaşıyor.

Güvende gözle görülür bir düşüş

Büyük bir siyasi istikrarsızlık ve kalıcı ekonomik karamsarlık zemininde düşüş acımasız.

Enstitüye göre, Fransa'daki yetişkinlerin yüzde 27'si, geçen yıl sadece yüzde 11 olan bu orana kıyasla, fırsatları olsa kalıcı olarak yurt dışına taşınmak istediklerini söylüyor. Küresel ölçekte ender rastlanan bu olağanüstü artış, enstitünün bu soruyu sormaya başladığı 2007 yılından bu yana Fransa'yı göç etme isteğinde yıllık bazda en yüksek artışın yaşandığı ülkeler arasına yerleştiriyor.

Her yıl 140'tan fazla ülkede temsili nüfuslar arasında gerçekleştirilen Gallup Dünya Anketi, zaman içinde güvende meydana gelen değişiklikleri karşılaştırmamıza olanak sağlıyor. Fransa için 2025 yılı sonuçları net bir kırılmaya işaret ediyor.

Birkaç yıl süren göreceli istikrarın ardından,hükümete duyulan güven bir yılda 13 puanlık bir düşüşle yüzde 29'a geriledi. Yargı sistemine (yüzde 50) ve finans kurumlarına (yüzde 42) duyulan güven de keskin bir şekilde düştü. 2025 yılında Avrupa Birliği'nde başka hiçbir ülke tüm bu göstergelerde bu kadar önemli bir ortalama düşüş kaydetmedi.

Gallup Kıdemli Editörü Benedict Vigers'e göre Fransa'da kurumlara duyulan güven normalde bir yıldan diğerine sabit kalmaktadır. Uzman, Emmanuel Macron'un 2017'de iktidara gelmesinden bu yana güvenin daha da arttığını belirtiyor. Ancak tüm bu ilerlemenin sadece 12 ay içinde yok olduğunu belirtiyor.

Siyasi kaos ve beklentilerin eksikliği

Bu güven kaybı büyük bir siyasi istikrarsızlığın yaşandığı bir döneme denk geliyor. Haziran 2024'teki sürpriz fesihten bu yana Emmanuel Macron'un birbiri ardına başbakanları oldu ve hepsi de parlamento çoğunluğunun yokluğuyla karşı karşıya kaldı. Bütçe teklifleri, siyasi felç hissini körükleyerek tekrarlanan gensoru önergelerini tetikledi.

Sonuç olarak cumhurbaşkanının popülaritesi zarar görüyor. Gallup'a göre, 2025 yılında onaylanma oranı tüm zamanların en düşük seviyesi olan yüzde 28'e düşecek ve görevdeki ilk yılında kaydedilen yüzde 61'lik orandan çok uzakta kalacak. Bu seviye François Hollande'ın görev süresinin sonundaki seviyesinden biraz daha yüksek olsa da, erozyon acımasız olmaya devam ediyor.

Ekonomi cephesinde ise karamsarlık yaygın. Fransızların yüzde 67'si durumlarının kötüye gittiğine inanırken, iyileştiğini düşünenlerin oranı sadece yüzde 21. Fransa, 2015'ten bu yana Yunanistan'ın hemen ardından OECD'nin ekonomik açıdan en kötümser ülkelerinden biri oldu.

Julien'e göre bu siyasi iklim de en az ekonomik zorluklar kadar önemli._"_Hükümet düzeyindeki tüm istikrarsızlığı" ve"halkın artık siyasi organlar ve hükümetle anlaşamadığı" hissini anlatıyor.

Kalmak, gitmek ya da geri dönmek

Antoine için endişeler siyasi geleceğe de odaklanmış durumda._"_Aşırı karamsar bir iklimden" bahsediyor ve aşırı sağın yükselişi nedeniyle"2027 başkanlık seçimleri konusunda çok endişeli" olduğunu söylüyor.

Öte yandan Adèle çoktan ayrıldı. 2024 yılında Lyon'dan ayrılmış ve kariyer değişikliğine başlamak üzere Almanya'nın Leipzig kentine taşınmış. Fransa'da okula geri dönmenin ve alan değiştirmenin - hukuktan illüstrasyona -"daha az uygulanabilir, daha az teşvik edilen, daha damgalanmış" göründüğünü, oysa Almanya'da"kariyer yollarının daha esnek" olduğunu açıklıyor.

Tüm bunlara rağmen Fransa ile olan bağı güçlü kalmaya devam ediyor. Dil, kültür ve manzaralar için duyduğu nostaljinin bir gün geri dönmesine neden olabileceğinden bahsediyor. Ancak son dönüşlerinin_"_öfkesini yeniden alevlendirdiğini" açıklıyor. Eylül ayında bir gösteriye katıldıktan sonra,"baskının şiddeti" karşısında"dehşete düştüğünü", bunun da kendisini "özellikle queer bir kadın olarak" "çok endişelendirdiğini" söylüyor.

Hadrien ve Sophie ise tam tersi bir yol izlemişler. Bankacılık alanında çalışan bu çift, Toronto'da birkaç yıl geçirdikten sonra Paris'te yaşamak üzere geri dönmüş. Yaşadıkları deneyim, Kuzey Amerika'nın Eldorado'su imajını değiştirmiş.

"Fransa mükemmel değil" diye itiraf ediyorlar ama"biz de Fransa'da o kadar kötü değiliz". Kanada'da"aynı oranda gelir vergisi ödüyorsunuz ama hayat çok pahalı", oysa Fransa'da daha fazla tatilin ve günlük yaşamlarıyla daha uyumlu bir yaşam maliyetinin tadını çıkardıklarını belirtiyorlar._"_Hâlâ güzel bir ülkedeyiz" diye ekliyorlar ve hakim söylemin bazen karamsarlığı abartma eğiliminde olduğunu düşünüyorlar.

Clément ise geri dönmeyi düşünmüyor. Toronto'ya yerleşmek üzere 2023'te ülkeden ayrılan Clément, Fransa'daki siyasi durumu"saçmalık" olarak nitelendiriyor ve kendisi gibi olmayan liderler tarafından temsil edildiğini düşündüğünü söylüyor."Bir dönüm noktasına ulaşıldığına" inanıyor. "Bölünme gerçekten görünür durumda.

Gallup'a göre, kurumsal güvensizlik ile ülkeyi terk etme arzusu arasındaki bağlantı açık: Kurumlara çok az güvenen ya da hiç güvenmeyen neredeyse her iki Fransızdan biri ülkeyi terk etmek istediğini söylerken, yüksek düzeyde güven duyanlar arasında bu oran çok daha düşük.

Emmanuel Macron'un görev süresinin 2027'de sona erecek olmasıyla birlikte, halefinin önündeki zorluk çok büyük olacak: derinden sarsılan kamu güvenini yeniden inşa etmek.

Alexander Kazakevich bu makaleye katkıda bulunmuştur.