Τι είναι η διπλή πνευμονία και πώς επιβάρυνε την υγεία του Πάπα Φραγκίσκου;

Ο Πάπας Φραγκίσκος υποβλήθηκε σε θεραπεία για διπλή πνευμονία, μια λοίμωξη και στους δύο πνεύμονες, πριν πεθάνει τη Δευτέρα σε ηλικία 88 ετών.

Η Αγία Έδρα δεν έχει ακόμη σχολιάσει την αιτία θανάτου. Ωστόσο, ο Πάπας Φραγκίσκος νοσηλευόταν για 38 ημέρες στο νοσοκομείο για διπλή πνευμονία μέχρι τις 23 Μαρτίου.

Η Αγία Έδρα δήλωσε τότε ότι ο Πάπας είχε "πολυμικροβιακή λοίμωξη", δηλαδή μια μόλυνση που οφείλεται σε πολλαπλά μικρόβια.

Η λοίμωξη ήταν μία χρόνια και μία οξεία πάθηση των πνευμόνων, που αντίστοιχα ονομάζονται βρογχεκτασία και ασθματική βρογχίτιδα. Παρά ταύτα, η Αγία Έδρα δήλωσε ότι ο Πάπας ήταν σε "καλή διάθεση".

Η πνευμονία είναι μια λοίμωξη που μολύνει τους αερόσακους στον έναν ή και στους δύο πνεύμονες, προκαλώντας ενδεχομένως βήχα, πυρετό, ρίγη, κόπωση και δυσκολία στην αναπνοή, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Υγείας (NHS) του Ηνωμένου Βασιλείου.

Προκαλείται συνήθως από βακτηριακή, ιογενή λοίμωξη ή μύκητα και μπορείτε να κολλήσετε πνευμονία από κάποιον που την έχει ήδη.

Μπορεί να αντιμετωπιστεί σε μερικές εβδομάδες με αντιβιοτικά στον γενικό πληθυσμό, αλλά μπορεί να είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση για τους ηλικιωμένους, τα μωρά και τα άτομα με καρδιακές ή πνευμονικές παθήσεις.

Ο Πάπας Φραγκίσκος κινδύνευε περισσότερο από πνευμονικές παθήσεις, καθώς του αφαιρέθηκε ο άνω λοβός του δεξιού του πνεύμονα όταν ήταν 20 ετών, λόγω της εμφάνισης μιας πάθησης που ονομάζεται πλευρίτιδα.

Η Αγία Έδρα δήλωσε επίσης τον Φεβρουάριο ότι ο Πάπας είχε ασθματική βρογχίτιδα, η οποία είναι ο συνδυασμός άσθματος και οξείας βρογχίτιδας.

Η επίπτωση της πνευμονίας σε ηλικιωμένους που ζουν στο σπίτι εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 25 και 44 ανά 1.000 άτομα, δηλαδή τέσσερις φορές υψηλότερη από ό,τι στους νέους ενήλικες, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2003.

Η νόσος οδηγεί επίσης συχνότερα σε νοσηλεία, υψηλότερη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη θνησιμότητα και υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών.

Γιατί οι ηλικιωμένοι ασθενείς είναι πιο ευάλωτοι;

Η αποτελεσματικότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο αξιοποιείται για την καταπολέμηση της λοίμωξης, μειώνεται με την ηλικία.

Οι ικανότητες του αναπνευστικού συστήματος εξασθενούν επίσης καθώς μεγαλώνουμε, πράγμα που σημαίνει ότι ο βήχας, ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο οργανισμός καταπολεμά τη λοίμωξη, είναι λιγότερο αποτελεσματικός.

Η βακτηριακή χλωρίδα του στόματος, η οποία αποτελεί φραγμό έναντι των παθογόνων μικροοργανισμών, υπόκειται επίσης σε αλλαγές με το πέρασμα του χρόνου και μπορεί να "αποικιστεί" από δυνητικά επιβλαβή βακτήρια.

Η έρευνα δείχνει ότι μόνο το οκτώ τοις εκατό των νεαρών ενηλίκων είχαν δυνητικά επιβλαβή βακτήρια στους ανώτερους αεραγωγούς τους, ενώ το ποσοστό αυτό ήταν 20 τοις εκατό μεταξύ των υγιών ατόμων άνω των 65 ετών.

Η διάγνωση της πνευμονίας είναι επίσης δυσκολότερη στους ηλικιωμένους, επειδή με τις συνήθεις εκδηλώσεις της νόσου, όπως ο πυρετός και ο βήχας, είναι συχνά λιγότερο σοβαρές ή απουσιάζουν σε σύγκριση με τους νεότερους ασθενείς. Η γνωστική εξασθένιση, η απάθεια και η απώλεια συνείδησης μπορεί να είναι συμπτώματα στους ηλικιωμένους, γεγονός που δυνητικά καθυστερεί τη θεραπεία.

Η πνευμονία μπορεί επίσης να επιδεινώσει τις υπάρχουσες ασθένειες.

Πώς μπορεί να προληφθεί;

Τα άτομα άνω των 65 ετών συνιστάται από το NHS να κάνουν δύο εμβόλια επειδή ο κίνδυνος πνευμονίας είναι μεγαλύτερος: το εμβόλιο της γρίπης και το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου.

Και τα δύο μπορούν να χορηγηθούν ταυτόχρονα.