Πάσχα στην Ευρώπη: Κάθε χώρα έχει τις δικές της αργίες - Ποιοι εργαζόμενοι είναι «τυχεροί»

Το σύνθημα της ΕΕ είναι "Ενωμένοι στην πολυμορφία", και αυτό φαίνεται είτε μαγειρεύετε με ελαιόλαδο είτε με βούτυρο.

Αλλά τίποτα δεν χωρίζει την Ευρώπη στη μέση όσο οι διακοπές του Πάσχα. Αν έχετε μπερδευτεί σχετικά με το ποιος έχει άδεια και πότε, μην ανησυχείτε, το ίδιο ισχύει και για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Αν και το Πάσχα έχει σε μεγάλο βαθμό χάσει το θρησκευτικό του βάρος στην ολοένα και πιο κοσμική Ευρώπη, το καθεστώς της δημόσιας αργίας του ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό σε ολόκληρη την ήπειρο: Από τη Μεγάλη Παρασκευή έως τη Δευτέρα της Πεντηκοστής, διαφορετικές χώρες χαρακτηρίζουν διαφορετικές ημέρες ως αργίες.

Και ας είμαστε ειλικρινείς: ποτέ δεν υπάρχουν αρκετές αργίες για τους εργαζόμενους, οπότε είναι φυσικό να κοιτάζετε πέρα από τα σύνορα και να αισθάνεστε κάποιο φθόνο.

Πώς είναι λοιπόν ο χάρτης των διακοπών του Πάσχα στην ΕΕ;

Αντιστροφή της προτεσταντικής εργασιακής ηθικής

Ακριβώς όπως το χάσμα μεταξύ βουτύρου και ελαιολάδου, υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός Βορρά-Νότου όσον αφορά τις διακοπές του Πάσχα.

Η Βόρεια Ευρώπη, ιδίως οι χώρες με προτεσταντικές ρίζες, τείνουν να χορηγούν περισσότερες ημέρες ρεπό κατά τη διάρκεια του Πάσχα από ό,τι οι αντίστοιχες χώρες του Νότου, οι οποίες είναι καθολικές.

Όχι και τόσο προφανές, δεδομένης της λεγόμενης προτεσταντικής εργασιακής ηθικής που περιγράφει ο κοινωνιολόγος Μαξ Βέμπερ ως θεμέλιο του καπιταλισμού.

Ωστόσο, παραδοσιακά "σκληρά εργαζόμενα" έθνη όπως η Γερμανία κάνουν μεγάλο αγώνα για το Πάσχα, τηρώντας σχεδόν όλο το πακέτο των πασχαλινών διακοπών - Μεγάλη Παρασκευή, Δευτέρα του Πάσχα, ακόμη και την ημέρα της Αναλήψεως και τη Δευτέρα της Πεντηκοστής.

Παραδόξως, η ίδια η Κυριακή του Πάσχα δεν αποτελεί εκεί εθνική αργία, εκτός από το κρατίδιο του Βρανδεμβούργου.

Έκπληξη την Κυριακή του Πάσχα

Η Γερμανία δεν αποτελεί εξαίρεση: Σε πολλές χώρες της ΕΕ, η Κυριακή του Πάσχα δεν αναγνωρίζεται επίσημα ως αργία - και όχι επειδή δεν είναι σημαντική, αλλά επειδή πέφτει ήδη σε μη εργάσιμη ημέρα.

Αντ' αυτού, η έμφαση μετατοπίζεται στη Δευτέρα του Πάσχα, η οποία είναι δημόσια αργία στα περισσότερα μέρη.

Τουλάχιστον 12 χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Τσεχίας, της Σλοβακίας, της Κροατίας, της Σλοβενίας και του Λουξεμβούργου, δεν υπολογίζουν την Κυριακή του Πάσχα ως επίσημη αργία για τον ίδιο λόγο.

Τούτου λεχθέντος, η Δευτέρα του Πάσχα είναι επίσημη αργία σε όλη σχεδόν την ΕΕ, εκτός από μερικές εξαιρέσεις, όπως η Ισπανία, όπου είναι αργία μόνο σε ορισμένες αυτόνομες περιοχές, όπως η Καταλονία, η Χώρα των Βάσκων, η Ναβάρα, και η Πορτογαλία, όπου δεν αναγνωρίζεται επίσημα.

Η Μεγάλη Παρασκευή

Η Μάλτα αντιστρέφει το σενάριο: δεν τηρεί τη Δευτέρα του Πάσχα ή οποιαδήποτε άλλη ημέρα με ρεπό για τους εργαζόμενους, εκτός από τη Μεγάλη Παρασκευή που είναι εθνική αργία.

Ορισμένες αξιοσημείωτες χώρες της ΕΕ δεν θεωρούν τη Μεγάλη Παρασκευή αργία, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σλοβενία και η Λιθουανία - παρά το γεγονός ότι ορισμένες από αυτές είναι παραδοσιακά καθολικά έθνη.

Στο Βέλγιο (όπου αυτό το άρθρο γράφεται ενώ σίγουρα δεν είναι αργία), η σημερινή ημέρα είναι όπως κάθε συνηθισμένη εργάσιμη Παρασκευή.

Στην Ιρλανδία, η Μεγάλη Παρασκευή δεν είναι επίσης θεσμοθετημένη αργία, αλλά συχνά τηρείται ανεπίσημα, με πολλές επιχειρήσεις να επιλέγουν να κλείσουν.

Η Αυστρία συνήθιζε να αντιμετωπίζει τη Μεγάλη Παρασκευή ως "επιλεκτική" αργία για τα μέλη ορισμένων θρησκευτικών δογμάτων, όπως η Παλαιά Καθολική Εκκλησία και οι Μεθοδιστές.

Αυτό άλλαξε μετά από μια υπόθεση του 2015 που αφορούσε έναν υπάλληλο ιδιωτικού γραφείου ντετέκτιβ, ο οποίος ισχυρίστηκε θρησκευτικές διακρίσεις επειδή δεν έλαβε επίδομα εορτών. Η υπόθεση έφτασε στο Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο αποφάνθηκε το 2019 ότι τέτοιες επιλεκτικές αργίες με βάση τη θρησκεία συνιστούν άμεση διάκριση.

Το παρατεταμένο Πάσχα: Ανάληψη, Πεντηκοστή (και Μεγάλη Πέμπτη)

Νομίζετε ότι το Πάσχα τελειώνει μετά την κυριακάτικη κραιπάλη σοκολάτας; Σκεφτείτε το ξανά. Η Ανάληψη (40 ημέρες μετά) και η Δευτέρα της Πεντηκοστής (50 ημέρες μετά) γιορτάζονται με κάποιες ημέρες ρεπό.

Αν βρίσκεστε στην Αυστρία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία ή τις Κάτω Χώρες, είστε τυχεροί, καθώς και οι δύο ημέρες είναι αργίες. Εν τω μεταξύ, μέρη όπως η Ελλάδα, η Ουγγαρία και η Πορτογαλία τις παραλείπουν εντελώς.

Στη Δανία, την Ιταλία, την Πολωνία και τη Σουηδία, μόνο η Ανάληψη γιορτάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι η Πεντηκοστή δεν είναι ρεπό.

Η Μεγάλη Πέμπτη (η ημέρα πριν από τη Μεγάλη Παρασκευή) δεν είναι γενικά αργία στο μεγαλύτερο μέρος της ΕΕ, αλλά της δίνεται κάποια προσοχή.

Στη Δανία, όπου ονομάζεται "Skærtorsdag", είναι νόμιμη εθνική αργία. Στην Ισπανία, ορισμένες περιοχές, όπως η Ανδαλουσία, η Καστίλλη και η Λεόν, την αντιμετωπίζουν επίσης ως ρεπό - γιατί όταν υπάρχει αμφιβολία, προσθέστε άλλη μια αργία.