Η απάντηση της Ελλάδας στις διεκδικήσεις της Λιβύης: Ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ

Απάντηση στην επιστολή που είχε απευθύνει η Λιβύη προς τον ΟΗΕ, στις 27 Μαΐου, όπου εκφράζονταν οι διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας όπως έχουν καταγραφεί στο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο επέδωσε η Ελλάδα στις 3 Σεπτεμβρίου με τη μορφή ρηματικής διακοίνωσης προς τον ΟΗΕ.

Όπως αναφέρεται στο εκτενές τετρασέλιδο κείμενο, η Ελλάδα απορρίπτει τον ισχυρισμό της Λιβύης ότι το «Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας-Κράτους της Λιβύης και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την Οριοθέτηση των Θαλάσσιων Περιοχών Δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο», που υπογράφηκε στις 27 Νοεμβρίου 2019, «συνιστά μια δίκαιη λύση που επιτεύχθηκε βάσει του διεθνούς δικαίου». Τα δύο κράτη δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα λόγω της παρουσίας πολλών ελληνικών νησιών, συμπεριλαμβανομένης της Κρήτης και των Δωδεκανήσων, αναφέρει ελληνική πλευρά, τονίζοντας, παράλληλα, ότι «το μνημόνιο αγνοεί τα θαλάσσια δικαιώματα των ελληνικών νησιών και, ως εκ τούτου, επιχειρεί να αναδιαμορφώσει τη γεωγραφία στην ανατολική Μεσόγειο».

Εξάλλου, απορρίπτει τον ισχυρισμό ότι η μέση γραμμή πρέπει να χαράσσεται με βάση τις ηπειρωτικές ακτές των δύο χωρών, θέση που παραπέμπει στην πάγια τουρκική επιχειρηματολογία.

Οι ελληνικές θέσεις για την συμφωνία με την Αίγυπτο και τις έρευνες για υδρογονάνθρακες

Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη αναφέρει επίσης στη ρηματική διακοίνωση ότι απορρίπτει επίσης τους ισχυρισμούς της Λιβύης κατά της Συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της Αιγύπτου για την οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, η οποία υπογράφηκε στο Κάιρο στις 6 Αυγούστου 2020. «Η συμφωνία αυτή έχει συναφθεί μεταξύ κρατών με αντίθετες ακτές και σε πλήρη συμμόρφωση με τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας», αναφέρεται στη ρηματική διακοίνωση.

Παράλληλα, η Αθήνα τονίζει μέσω της ρηματικής διακοίνωσης ότι οι ισχυρισμοί της Λιβύης σχετικά με την πρόσφατη ανακοίνωση από την Ελλάδα διεθνούς πρόσκλησης υποβολής προσφορών για τη χορήγηση και χρήση αδειών για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές νότια της Κρήτης, καθώς και σχετικά με τις ήδη χορηγηθείσες άδειες και τις σχετικές έρευνες στις θαλάσσιες περιοχές νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης, στερούνται οποιασδήποτε νομικής βάσης και αγνοούν το γεγονός ότι οι παραπάνω περιοχές εμπίπτουν αποκλειστικά στην ελληνική δικαιοδοσία.

Στο πλαίσιο αυτό, τονίζεται ότι η μέση γραμμή ορίζει τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας «μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές βρίσκονται απέναντι ή γειτνιάζουν με την Ελλάδα».

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία τονίζει ότι οι νότιες θαλάσσιες χωρικές ενότητες, δηλαδή οι θαλάσσιες χωρικές ενότητες 3 και 4, έχουν καταρτιστεί σε πλήρη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο. Ως εκ τούτου, απορρίπτει τον ισχυρισμό της Λιβύης ότι ορισμένες περιοχές στο νότιο τμήμα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδίου της Ελλάδας παραβιάζουν τις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Λιβύης στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Απορρίπτονται και οι ισχυρισμοί της Τρίπολης για την ελληνική ΑΟΖ στο Ιόνιο

Σχετικά με την πρόσφατη ανακήρυξη από την Ελλάδα αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στην περιοχή του Ιονίου Πελάγους, των Ιονίων Νήσων και μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο στην Πελοπόννησο, μέσω Προεδρικού Διατάγματος η Μόνιμη Αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ υπογραμμίζει ότι ο ισχυρισμός της Λιβύης ότι η ζώνη αυτή καταπατά την υφαλοκρηπίδα της είναι εντελώς αβάσιμος.

Σχετικά με τη θέση της Λιβύης ότι το νότιο όριο αυτής της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης δεν βρίσκεται σε ίση απόσταση από τις κύριες ακτές της Λιβύης και της Ελλάδας, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία υπογραμμίζει: αυτό το νότιο όριο, που εκτείνεται μεταξύ του σημείου 16 του νοτιοδυτικού ορίου της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (το οποίο είναι πανομοιότυπο με το σημείο 16 τηςοριακής γραμμής μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας, όπως καθορίζεται στις προαναφερθείσες Συμφωνίες μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για την οριοθέτηση), και του σημείου 16-Α στο Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου, βρίσκεται εντός περιοχής αποκλειστικής ελληνικής δικαιοδοσίας, μακριά και βορειότερα από τη γραμμή ίσης απόστασης μεταξύ των ακτών της Λιβύης και της Ελλάδας σε αυτήν τη θαλάσσια περιοχή.

Υπό το πρίσμα αυτό, «η Ελλάδα απορρίπτει ως αβάσιμη και παράνομη, όσον αφορά τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τη δικαιοδοσία της, την «επίσημη θέση της Λιβύης» σχετικά με τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας της στη Μεσόγειο Θάλασσα, καθώς και τις σχετικές συντεταγμένες και τον χάρτη».

Τέλος, η ελληνική πλευρά εκφράζει, για άλλη μια φορά και επιφυλασσόμενη όλων των δικαιωμάτων της, την ετοιμότητά της να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις με τη λιβυκή πλευρά για την οριοθέτηση των αντίστοιχων θαλασσίων ζωνών τους, βάσει του διεθνούς δικαίου.