Ο Φρανσουά Μπαϊρού ανακοινώνει ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Συνέλευση τη Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου

Ο Φρανσουά Μπαϊρού αντιμετωπίζει ένα τεταμένο πολιτικό φθινόπωρο. Τη Δευτέρα 25 Αυγούστου, ο Γάλλος πρωθυπουργός δήλωσε ότι η χώρα περνά "μια στιγμή δισταγμού και αναταραχής" που απαιτεί "διευκρινίσεις". "Η Γαλλία βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο παράδοξο: στην πρωτοπορία και υστερεί".

"Η χώρα μας κινδυνεύει επειδή βρισκόμαστε στα πρόθυρα της υπερχρέωσης", είπε επίσης, εξηγώντας ότι το γαλλικό χρέος έχει αυξηθεί κατά 2.000 δισεκατομμύρια ευρώ τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το χρέος αυξήθηκε κατά "άλλα 12 εκατομμύρια ευρώ [...] κάθε ώρα κάθε ημέρας εδώ και 20 χρόνια".

Στις 15 Ιουλίου, ο Φρανσουά Μπαϊρού είχε ήδη επισημάνει ότι το δημόσιο χρέος θα είχε ξεπεράσει το 5,8% του ΑΕΠ μέχρι το 2024, επιμένοντας ότι πρέπει να αποφύγουμε"να αφήσουμε ένα δυσβάσταχτο βάρος στις μελλοντικές γενιές".

Ψήφος εμπιστοσύνης στις 8 Σεπτεμβρίου

"Φέτος, το βάρος του χρέους θα γίνει ο μεγαλύτερος προϋπολογισμός του έθνους", είπε. "Πέρυσι, ήταν 60 δισεκατομμύρια. Φέτος, θα είναι 66 δισεκατομμύρια. Του χρόνου, το 2026, θα είναι 75 δισεκατομμύρια στην καλύτερη περίπτωση", εξήγησε, προτού μας διαβεβαιώσει ότι "δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να ξεφύγουμε από αυτό, αν δεν λάβουμε υπόψη τη μοίρα". Για τον πρωθυπουργό, το χρέος ήταν ζήτημα "κυριαρχίας" και "ανεξαρτησίας".

Ο Πρωθυπουργός απέρριψε την ευθύνη των κυβερνήσεων για την αύξηση του δημόσιου χρέους. "Δεν είναι οι κυβερνήσεις που καταναλώνουν χρέος. Χρόνο με το χρόνο, αυτό το κολοσσιαίο χρέος δαπανήθηκε για τις τρέχουσες δαπάνες και την προστασία των συμπολιτών μας. Το χρέος είναι ο καθένας από εμάς", είπε.

Ο François Bayrou ζήτησε επίσης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας "να συγκαλέσει το Κοινοβούλιο σε έκτακτη συνεδρίαση τη Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου. Εκείνη την ημέρα, θα δεσμεύσω την κυβέρνηση σε μια δήλωση γενικής πολιτικής", είπε.

Αμφισβητήσιμα" μέτρα

Ο πρωθυπουργός είχε παρουσιάσει μια σειρά από τρόπους για την επίτευξη του στόχου του σχεδίου λιτότητας, το οποίο προτείνει εξοικονόμηση λίγο κάτω από 44 δισεκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης δύο αργιών (8 Μαΐου και Δευτέρα του Πάσχα), της αύξησης των ιατρικών κρατήσεων, του παγώματος των κοινωνικών παροχών και του παγώματος των φορολογικών κλιμάκων το 2026, χωρίς προσαρμογή στον πληθωρισμό.

Αλλά "το να συζητάμε μόνο για τα μέτρα είναι σαν να ξεχνάμε την ανάγκη για ένα συνολικό σχέδιο", εξήγησε. Ωστόσο, μας διαβεβαίωσε επίσης ότι όλα τα μέτρα, όπως η κατάργηση δύο αργιών, είναι "τροποποιήσιμα" και "συζητήσιμα". "Το κύριο ερώτημα είναι αν συμφωνούμε ή όχι ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει στη Γαλλία", επέμεινε.

Πριν από την ομιλία αυτή πραγματοποιήθηκαν διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους, μια προσέγγιση που αποσκοπούσε στο να καταδείξει την επιθυμία για διάλογο και διαφάνεια, την οποία ο πρωθυπουργός τόνισε σε πολλές ομιλίες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ιδίως στο κανάλι του στο YouTube, που δημιουργήθηκε ειδικά για την περίσταση.

Φέρνοντας σε επαφή τα συνδικάτα και τους εκπροσώπους των εργοδοτών, η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει μια βάση συζήτησης σε μια προσπάθεια να εκτονώσει την οργή.

Ένα πρωτίστως πολιτικό ζήτημα για τον Μπαϊρού

Η θέση του επικεφαλής της κυβέρνησης είναι κάτι παραπάνω από επισφαλής, καθώς αντιμετωπίζει μια πρόκληση κολοσσιαίων διαστάσεων. Κύριος στόχος του είναι να αποφύγει ένα σενάριο παρόμοιο με αυτό που κόστισε τη θέση του προκατόχου του, Michel Barnier.

Ο Μπαρνιέ αναγκάστηκε να παραιτηθεί τον περασμένο Δεκέμβριο μετά από μόλις τρεις μήνες θητείας, ανατραπείς από πρόταση μομφής που κατέθεσε η αντιπολίτευση. Αυτή η απειλή κρέμεται τώρα από πάνω του και αναδεικνύει την ευθραυστότητα της πλειοψηφίας του.

Η La France insoumise έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα καταθέσει πρόταση μομφής στις 23 Σεπτεμβρίου, όταν θα συνεχιστούν οι συζητήσεις στην Εθνοσυνέλευση.

Για να αποφύγει αυτή τη μοίρα, η στρατηγική του Μπαϊρού στηρίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες. Ο πρώτος είναι να εδραιώσει την υποστήριξή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει ήδη δείξει δημόσια την εμπιστοσύνη του.

Αλλά θα πρέπει επίσης να πείσει τον γαλλικό λαό για τα πλεονεκτήματα αυτών των μεταρρυθμίσεων, ένα έργο που αποδεικνύεται πολύ πιο περίπλοκο και η απάντηση στο οποίο θα πρέπει να του επιστρέψει πολύ γρήγορα σαν φαινόμενο μπούμερανγκ, στις 10 Σεπτεμβρίου.

"Ας τα μπλοκάρουμε όλα! "

Η αντίθεση στον προϋπολογισμό απέκτησε δυναμική κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ξεκινώντας από τη συλλογικότητα πολιτών "Bloquons tout" στα κοινωνικά δίκτυα, το κάλεσμα για αποκλεισμό της χώρας στις 10 Σεπτεμβρίου βρήκε απήχηση σε διάφορες πολιτικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων το LFI, οι Les Écologistes και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ο Jean-Luc Mélenchon κάλεσε μάλιστα σε"γενική απεργία", παρακάμπτοντας τα συνδικάτα.

Προς το παρόν, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει υιοθετήσει μια πιο μετρημένη στάση. Ο Oliver Faure, ο πρώτος γραμματέας του, δεσμεύτηκε να υποστηρίξει το κίνημα, ενώ παράλληλα συζητά με την κυβέρνηση εναλλακτικές λύσεις για τον προϋπολογισμό.

Τέλος, το RN έχει δηλώσει ότι το ακροδεξιό κόμμα"δεν έχει καμία κλίση να οργανώνει διαδηλώσεις και δεν θα δώσει οδηγίες στους υποστηρικτές του". Το κόμμα υπό την ηγεσία του Ιορδάνη Μπαρδέλα ανακοίνωσε επίσης ότι θα προτείνει έναν"αντιπροϋπολογισμό" με τις δικές του προτάσεις εξοικονόμησης πόρων.

Το κίνημα της 10ης Σεπτεμβρίου, το οποίο ξεκίνησε από το Telegram, δεν έχει ενιαίο ηγέτη. Ο αυθόρμητος χαρακτήρας του θυμίζει το Gilets jaunes του 2018. Αλλά εδώ, η οργή επικεντρώνεται σαφώς στην αντίθεση στη λιτότητα του νέου προϋπολογισμού.

Από την πλευρά των συνδικάτων, ενώ ορισμένοι χαιρετίζουν τη"δυναμική", ξεκαθαρίζουν ότι μια κοινωνική κινητοποίηση πρέπει να συζητηθεί"μεταξύ των εργαζομένων" και όχι εντός του κομματικού μηχανισμού. Μια συνδικαλιστική συνάντηση θα οργανωθεί την 1η Σεπτεμβρίου, όπως ανέφερε η CGT στα κοινωνικά δίκτυα.

Πώς θα οργανωθεί αυτή η ημέρα;

Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο, και όπως υποδηλώνει και το όνομά του, το κίνημα "Ας μπλοκάρουμε τα πάντα" αναμένεται να προκαλέσει αποκλεισμούς δρόμων, σούπερ μάρκετ και διυλιστηρίων, καθώς και κλαδικές απεργίες, ιδίως στον τομέα των μεταφορών.

Γίνεται επίσης λόγος για μαζική έφοδο στις τράπεζες για ανάληψη χρημάτων και αποδυνάμωση των ιδρυμάτων αυτών, καθώς και για άρνηση πληρωμής με πιστωτικές κάρτες ή απλώς κατανάλωσης.

Η ιδέα του εθελοντικού εγκλεισμού έχει επίσης εμφανιστεί σε λογαριασμούς που σχετίζονται με το κίνημα.

Όπως βλέπουμε, όλες αυτές οι πρωτοβουλίες είναι εντός των ορίων της δυνατότητας, αλλά ελλείψει πραγματικού συντονισμού ή απλώς έλλειψης συμμετεχόντων, θα μπορούσαν γρήγορα να εκπνεύσουν.

Καταστροφικές δημοσκοπήσεις για τον πρωθυπουργό

Αυτή η γενική γκρίνια αντικατοπτρίζεται στις δημοσκοπήσεις. Μόνο το 18% των Γάλλων είναι ικανοποιημένο από την απόδοση του Φρανσουά Μπαϊρού ως πρωθυπουργού, σύμφωνα με την Ifop, σημειώνοντας πτώση 2 μονάδων μέσα σε ένα μήνα.

Σε μια άλλη πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήχθη από το ινστιτούτο Odoxa για λογαριασμό της εφημερίδας Le Parisien, το 84% των Γάλλων τάσσεται κατά της κατάργησης των δύο αργιών, την οποία θεωρεί μεταμφιεσμένο φόρο, και το 87% πιστεύει ότι ο προϋπολογισμός του Μπαϊρού θα βλάψει την αγοραστική τους δύναμη.

Τα πιο αντιδημοφιλή μέτρα είναι οι εξοικονομήσεις στην υγεία για το 74% των ερωτηθέντων, ενώ το 66% δηλώνει ότι είναι αντίθετο με την περικοπή 3.000 θέσεων στο Δημόσιο.

Τέλος, σχεδόν τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι υποστηρίζουν την απεργία της 10ης Σεπτεμβρίου.

Η ημερομηνία αυτή θα μπορούσε επομένως να αποτελέσει σημείο καμπής στην ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των Γάλλων και της κυβέρνησης του Φρανσουά Μπαϊρού.