Οι οικονομικές συνέπειες του κλεισίματος των συνόρων Πολωνίας-Λευκορωσίας

Όπως παραδέχεται ο Janusz Piechocinski, πρώην υπουργός Οικονομίας της Πολωνίας, σε συνέντευξή του στο Euronews, η πολιτική απόφαση να κλείσουν τα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας μετά τις ρωσικές προκλήσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ενόψει των ασκήσεων Zapad 2025 θα μπορούσε να είχε ερευνθεί καλύτερα καθώς θα έχει αρνητικές συνέπειες, όπως λέει.

«Οι υπεύθυνοι για την ασφάλεια απευθύνθηκαν σε ειδικούς που είπαν: Πρώτα η ασφάλεια. Μόνο 30 ξύλινα ή άλλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από την Πολωνία δεν θα πρέπει να οδηγήσουν σε αυτού του είδους την απόφαση, διαφορετικά θα είμαστε όμηροι του τι κάνει ο αντίπαλός μας», δήλωσε ο πρώην υπουργός.

Σύμφωνα με τον Janusz Piechocinski, υπάρχει περιττή συζήτηση στον δημόσιο χώρο για την Πολωνία "που ασκεί πίεση", επειδή "χαλάει άσκοπα το κλίμα". Κατά τη γνώμη του, η θέση της Πολωνίας θα μπορούσε να είχε τονιστεί στο Κρεμλίνο και στο Μινσκ με διαφορετικό τρόπο.

«Χωρίς να υπονομεύεται ο σημαντικός ρόλος του διαδρόμου ως ο σημαντικότερος σιδηροδρομικός κόμβος της Πολωνίας, η είσοδος της Ασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. (...) Πολλοί φορτωτές logistics, όχι μόνο από την Κίνα, ακούγοντας ότι ο δίαυλος μέσω Κίνας, Καζακστάν, Ρωσίας, Λευκορωσίας, Πολωνίας παρεμποδίζεται, τότε άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Δεν αντιληφθήκαμε ότι ξεκινώντας σε μια κλίμακα που δεν είχε ξαναγίνει ποτέ, η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων θα έπληττε τα έσοδα των συνόρων μας [της Πολωνίας]», τονίζει.

Επισημαίνει ότι πέρυσι το 90% των τρένων από την Κίνα εισήλθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του τερματικού σταθμού στο Małaszewicze στα πολωνο-λευκορωσικά σύνορα. Αναφέρθηκε επίσης στις πιθανές συνέπειες των πολωνικών ενεργειών για τη Ρωσία.

«Η Ρωσία πήρε ούτως ή άλλως εκ των προτέρων αποφάσεις - τις οποίες δυστυχώς οι Πολωνοί πολιτικοί και οι υπεύθυνοι για την ασφάλεια δεν ανέλυσαν - να εκτρέψει τον μέγιστο αριθμό τρένων από την Ασία προς τα λιμάνια της Ρωσίας στη Βαλτική, μειώνοντας τα τιμολόγια πρόσβασης στις γραμμές. Και αυτό συνεχίζεται παράλληλα. Συμβαίνει σε επιχειρησιακό επίπεδο. Αυτός ο ανταγωνισμός είναι σε εξέλιξη», σχολιάζει ο πρώην υπουργός Οικονομίας.

Νέος Δρόμος του Μεταξιού και οι εναλλακτικές διαδρομές

Η Πολωνία θα μπορούσε να παρακαμφθεί στη διαδρομή από την Ανατολή, λέει ο εμπειρογνώμονας, και αυτό έχει ήδη συμβεί: «Αυτή είναι η στάση της Λιθουανίας. Όταν εισαγάγαμε εμπόδια στα σύνορα με τη Λευκορωσία, η Λιθουανία βελτίωσε τις υπηρεσίες [στα σύνορα]. Ως αποτέλεσμα, μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και πριν από αυτό, τα φορτηγά από την Κεντρική Ασία προτίμησαν να πάνε 500 χιλιόμετρα πιο μακριά, στη Λιθουανία, επειδή ο συνοριακός και τελωνειακός διακανονισμός ήταν ταχύτερος εκεί».

Ο Piechocinski υπογραμμίζει επίσης ότι το αμερικανικό κεφάλαιο έχει εισέλθει στη διαδρομή διαμετακόμισης της Κασπίας- η Τουρκία, η οποία κατασκευάζει σχετικούς διαδρόμους, θέλει επίσης να είναι μια μεταφορική δύναμη στην ευρασιατική διαδρομή- υπάρχει συνεργασία μεταξύ της Κίνας και του Ουζμπεκιστάν και του Κιργιστάν- και υπάρχει η δυνατότητα χρήσης του Αφγανιστάν.

«Αυτή τη στιγμή, οι εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη σε επίπεδο επενδύσεων ύψους 27 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι απλώς σημαντικό να έχουμε κατά νου, επειδή ίσως αυτό το ποσό δεν είναι τόσο εντυπωσιακό, ότι 1 δισεκατομμύριο έχει 6 έως 8 φορές την αγοραστική δύναμη όταν δαπανάται στο Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν ή το Τατζικιστάν», σημειώνει.

Ο πρώην υπουργός Οικονομίας συμβουλεύει να αναλύσουμε μεταξύ άλλων ποιοι ήταν παρόντες στη συνάντηση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας στη Σαγκάη.

«Όλοι οι μεγάλοι πρόεδροι εμφανίστηκαν εκεί, υπήρχε ο [Ινδός] πρωθυπουργός Μόντι, έχει και αυτός μια ιδέα για έναν νέο διάδρομο. Παρά τις εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ισραήλ και ορισμένων χωρών του Κόλπου, υπάρχουν συζητήσεις για έναν διάδρομο που θα χρησιμοποιεί τον χώρο του Ιράν. Εδώ, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, η Τουρκία στο πλαίσιο των Εθνών και των τουρκικών κρατών προετοιμάζει αυτές τις λύσεις. Είναι πολύ περίπλοκο και είναι κρίμα που δεν προηγήθηκε της απόφασής μας [της Πολωνίας] μια πολύ βαθύτερη ανάλυση. Και το δεύτερο ζήτημα είναι ότι επιτρέψαμε στο χώρο της δημόσιας συζήτησης συμπεράσματα που είναι αυστηρά πολιτικά, τα οποία δεν μας κάνουν καθόλου καλό στο μέλλον», κατέληξε ο Piechociński.