Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, τα στρατεύματα στους δρόμους των πρωτευουσών λένε μια διαφορετική ιστορία

Περπατώντας στο περίφημο National Mall στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ Ουάσιγκτον, είναι αρκετά εύκολο να εντοπίσετε διάφορες ομάδες εφεδρικών στρατιωτικών μονάδων διάσπαρτες.

Η παρουσία της Εθνικής Φρουράς των ΗΠΑ - μιας κρατικής στρατιωτικής εφεδρικής δύναμης που μπορεί να κληθεί να υπηρετήσει από κοινού όταν πρόκειται για ομοσπονδιακές αποστολές - είναι πράγματι δύσκολο να μη γίνει αντιληπτή.

Περίπου 2.200 ένοπλοι, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν σταλεί από έξι πολιτείες, είναι σταθμευμένοι γύρω από τους πολλούς σταθμούς του μετρό και τους δημόσιους χώρους της Ουάσινγκτον.

Με μια πρώτη ματιά, η παρουσία τους δεν φαίνεται να διαφέρει από εκείνη στους δρόμους των Βρυξελλών, του Παρισιού ή του Λονδίνου, όπου στρατιωτικές μονάδες περιπολούν εμφανώς σε βασικά ιδρύματα, ορόσημα και κόμβους μεταφορών.

Ωστόσο, η Carrie Lee, ανώτερη συνεργάτης του German Marshall Fund και μία από τις σημαντικότερες εμπειρογνώμονες σε θέματα στρατιωτικών-πολιτικών στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

"Το αμερικανικό κοινό απλώς δεν έχει συνηθίσει να βλέπει στρατιώτες στους δρόμους", δήλωσε στο Euronews.

"Και έτσι αυτό είναι που το κάνει πολύ τρανταχτό για πολλούς από εμάς όταν περπατάς δίπλα στο μετρό και βλέπεις, ξέρεις, τέσσερις τύπους με στολές της Εθνικής Φρουράς από τη Νότια Καρολίνα να κουβαλούν M-16", δήλωσε η Lee, επίσης πρώην αναπληρώτρια καθηγήτρια στο US Army War College.

'Έγκλημα, έγκλημα, έγκλημα'

Ανακοινώνοντας την απόφασή του να στείλει την Εθνοφρουρά στην πρωτεύουσα της χώρας κατά την ενημέρωση των δημοσιογράφων του Λευκού Οίκου στις 11 Αυγούστου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι ανταποκρινόταν σε διάφορους φόβους του κοινού, συγκεκριμένα ότι "θα πέσει θύμα ληστείας, βιασμού, πυροβολισμού και θανάτου".

Σύμφωνα με τα λόγια του Τραμπ, η απόφαση ήταν να "βοηθήσει στην αποκατάσταση του νόμου, της τάξης και της δημόσιας ασφάλειας στην Ουάσινγκτον".

"Αυτή είναι η Ημέρα Απελευθέρωσης στην Ουάσινγκτον και θα πάρουμε πίσω την πρωτεύουσά μας - την παίρνουμε πίσω", δήλωσε ο Τραμπ. "Ανακοινώνω μια ιστορική ενέργεια για να σώσουμε την πρωτεύουσα του έθνους μας από το έγκλημα, την αιματοχυσία, την πανδαισία και την αθλιότητα και τα χειρότερα".

Στη συνέντευξη Τύπου, ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε επίσης ότι αναλαμβάνει τον έλεγχο του αστυνομικού τμήματος της πρωτεύουσας και στέλνει ομοσπονδιακούς αξιωματικούς για τη μετανάστευση και την επιβολή της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά.

"Όλοι γνωρίζετε ανθρώπους και φίλους σας" που είχαν πέσει θύματα βίαιων εγκλημάτων, είπε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους. "Μπορείτε να είστε ό,τι θέλετε, αλλά θέλετε να έχετε ασφάλεια στους δρόμους".

Ο επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στην Ουάσινγκτον, Πάτρικ Μάρα, συμφώνησε με την προσέγγιση αυτή.

"Τα περισσότερα μέλη της Βουλής (των Αντιπροσώπων) έχουν μια ιστορία για το πώς το έγκλημα έχει επηρεάσει τη ζωή τους... Θέλω να πω, ένας εκπαιδευόμενος έχει σκοτωθεί, δολοφονηθεί τους τελευταίους μήνες", δήλωσε στο Euronews.

Ένας 21χρονος ασκούμενος στο Κογκρέσο από τη Μασαχουσέτη, ο Έρικ Ταρπίνιαν-Τζαχίμ, σκοτώθηκε από αδέσποτους πυροβολισμούς τον Ιούνιο και ο πρώην υπάλληλος του Τραμπ, Μάικλ Γκιλ, σκοτώθηκε σε μια προφανή ληστεία αυτοκινήτου το 2024. Και οι δύο αναφέρθηκαν ως λόγοι για την ανάπτυξη των εφέδρων του στρατού στην Ουάσινγκτον.

Ο Μάρα πιστεύει επίσης ότι η απόφαση του προέδρου ερχόταν από καιρό. "Πριν εκλεγεί ο πρόεδρος Τραμπ, είχατε μια κατάσταση στην οποία Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές πήγαιναν να τον επισκεφθούν στη Φλόριντα", είπε.

"Και το πρώτο πράγμα που τους έλεγε ήταν: 'Πώς πάνε τα πράγματα στην Ουάσινγκτον; Και το πρώτο πράγμα που απαντούσαν ήταν, 'το έγκλημα, το έγκλημα, το έγκλημα'. Έτσι, αυτή η κατάσταση δεν μοιάζει με καμία άλλη που έχει βρεθεί η Ουάσιγκτον στο παρελθόν".

Εν τω μεταξύ, η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Καρολάιν Λέβιτ υπερασπίστηκε την αποτελεσματικότητα της αποστολής, επικαλούμενη στατιστικά στοιχεία συλλήψεων ως απόδειξη της επιτυχίας. "Έχουμε δει συνολικά 465 συλλήψεις και συνεχίζουμε να μετράμε από την έναρξη αυτής της επιχείρησης", δήλωσε στους δημοσιογράφους σε ενημέρωση Τύπου στις 19 Αυγούστου.

"Αν δεν υπήρχε αυτή η ειδική ομάδα και το υψηλό επίπεδο συντονισμού τους και η ηγεσία αυτού του προέδρου, θα υπήρχαν 465 ακόμη βίαιοι εγκληματίες στους δρόμους αυτής της πρωτεύουσας".

Οι Ρι και Λεξ, κάτοικοι της Ουάσινγκτον που δεν συγκαταλέγονται στους υποστηρικτές του Τραμπ, παραδέχονται ότι η εγκληματικότητα παραμένει πρόβλημα στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Περπατώντας κατά μήκος ενός δρόμου στη σκιά των επιβλητικών νεοκλασικών κυβερνητικών κτιρίων της Ουάσινγκτον, που είναι γεμάτος με μπαρ στα οποία συχνάζουν υπάλληλοι από τη μία πλευρά και στρατώνες πεζοναυτών από την άλλη, ο Λεξ, 30 ετών, έδειξε ένα σημείο όπου ένας φίλος του είχε πέσει θύμα κλοπής αυτοκινήτου.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Μητροπολιτικής Αστυνομίας της Ουάσινγκτον (MPDC), μέχρι στιγμής έχουν σημειωθεί σχεδόν 1.900 περιπτώσεις βίαιων εγκλημάτων στην πόλη το 2025.

Ωστόσο, ο δήμαρχος της Ουάσινγκτον Muriel Bowser επιτέθηκε στον πρόεδρο, υποστηρίζοντας ότι τα βίαια εγκλήματα είχαν μειωθεί στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 30 ετών - ένα στοιχείο που αρνήθηκαν ο πρόεδρος και η Mara, η οποία δήλωσε επίσης ότι οποιαδήποτε υποτιθέμενη μείωση θα εξακολουθούσε να είναι μικρή, σαν "να έχεις καρκίνο στο συκώτι, αλλά τώρα είναι μόνο στα νεφρά σου".

Ενώ οι διαφωνίες συνεχίστηκαν και στις δύο πλευρές του διαδρόμου, τα στοιχεία του MPDC δείχνουν ετήσια πτώση 26% στα βίαια εγκλήματα στην πρωτεύουσα το 2025, πολύ μακριά από την έξαρση κατά την εποχή του COVID-19.

Ωστόσο, το πλαίσιο έχει σημασία. Ο δείκτης βίαιων εγκλημάτων της Ουάσινγκτον με 1.006 αδικήματα ανά 100.000 κατοίκους θα κατατάσσεται πρώτος μεταξύ όλων των πολιτειών των ΗΠΑ - ένα επιβλητικό ποσοστό 180% υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο και σημαντικά υψηλότερο από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπως το Παρίσι, με 180 βίαια εγκλήματα ή το Βερολίνο, με 95 ανά 100.000 κατοίκους.

Το ποσοστό ανθρωποκτονιών του 2024, 26,6 ανά 100.000 κατοίκους, ήταν το τέταρτο υψηλότερο μεταξύ των μεγάλων πόλεων των ΗΠΑ, σχεδόν έξι φορές υψηλότερο από τη Νέα Υόρκη και πολύ υψηλότερο από εκείνα των αντίστοιχων ευρωπαϊκών πόλεων κατά μέσο όρο. Στις Βρυξέλλες, ο αριθμός ήταν 3,19, ο δεύτερος υψηλότερος στην ΕΕ.

Ωστόσο, η ιστορία δείχνει ότι η ανάπτυξη στρατευμάτων έναντι της τακτικής αστυνομίας παραμένει μια άνευ προηγουμένου επιβεβαίωση της προεδρικής εξουσίας επί της τοπικής επιβολής του νόμου σε μια μεγάλη πόλη των ΗΠΑ.

Είναι η έξαρση της εγκληματικότητας μια μορφή εξέγερσης;

Η απόφαση του Τραμπ να φέρει την Εθνική Φρουρά στην Ουάσινγκτον αποτελεί την πιο σημαντική εγχώρια στρατιωτική ανάπτυξη για σκοπούς καταπολέμησης του εγκλήματος από την εποχή των πολιτικών δικαιωμάτων.

Ιστορικά, η ομοσπονδιακή ενεργοποίηση της Εθνικής Φρουράς προορίζεται για συνταγματικές κρίσεις, φυσικές καταστροφές ή τρομοκρατία - όχι για την επιβολή του νόμου ρουτίνας.

Από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρόεδροι ομοσπονδοποίησαν στρατεύματα της Εθνοφρουράς κυρίως για την επιβολή των πολιτικών δικαιωμάτων: την ενσωμάτωση των σχολείων, την προστασία των διαδηλωτών για το δικαίωμα ψήφου, όπως εκείνη στη Σέλμα το 1965, και την αντιμετώπιση των πολιτικών αναταραχών.

Οι ταραχές του Λος Άντζελες το 1992 σηματοδότησαν την τελευταία φορά που στρατεύματα αναπτύχθηκαν σε σημαντικό αριθμό για την καταπολέμηση της αστικής βίας, αλλά αυτό ακολούθησε εκτεταμένη αστική αναταραχή και όχι προληπτική πρόληψη του εγκλήματος, όπου η τρέχουσα ανάπτυξη διαφέρει θεμελιωδώς, υποστηρίζουν οι επικριτές.

Στην πραγματικότητα, η ουσία της εγχώριας νομικής συζήτησης επικεντρώνεται στο κατά πόσον ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να ξεπεράσει μια πράξη με μια άλλη.

Στην Καλιφόρνια, όπου οι διαμαρτυρίες που τροφοδοτήθηκαν από τον παροξυσμό κλιμακώθηκαν αφού η ομοσπονδιακή υπηρεσία μετανάστευσης ICE και οι πράκτορές της στόχευσαν, όπως είπε, παράνομους μετανάστες με ποινικό μητρώο, ο Τραμπ ήταν κοντά στο να επικαλεστεί τον νόμο περί εξέγερσης για να καλέσει την Εθνοφρουρά.

Ο νόμος του 1807, της εποχής του Τόμας Τζέφερσον, είχε ενεργοποιηθεί στο παρελθόν μόλις 30 φορές στην ιστορία των ΗΠΑ, κυρίως για εργατικές αναταραχές και για την επιβολή διαταγμάτων για την άρση του κοινωνικού διαχωρισμού, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το αν η επίκλησή του συγκρούεται με τον νόμο Posse Comitatus του 1878, ο οποίος απαγορεύει ουσιαστικά τη συμμετοχή ομοσπονδιακών στρατευμάτων στην επιβολή του νόμου από πολίτες.

Στην περίπτωση της Καλιφόρνιας, ο Τραμπ απέφυγε να ενεργοποιήσει τον νόμο περί εξέγερσης, καθώς αρκέστηκε να επικαλεστεί τον τίτλο 10 του αμερικανικού κώδικα, ο οποίος λέει ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να καλέσει τα στρατεύματα εάν "υπάρχει εξέγερση ή κίνδυνος εξέγερσης κατά της εξουσίας της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών".

Ωστόσο, ένας ομοσπονδιακός δικαστής στην Καλιφόρνια έκρινε ότι ακόμη και η απόφαση βάσει του αμερικανικού κώδικα ήταν "σοβαρή παραβίαση" του νόμου Posse Comitatus, καθώς η κρίση για την οποία προορίζονταν να ανταποκριθούν οι εφεδρείες του στρατού δεν έφθασε σε σημείο όπου η επιβολή του πολιτικού νόμου να καταστεί ανεπαρκής.

Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ δήλωσε ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να κάνει το ίδιο για να διατηρήσει την τάξη και να αντιμετωπίσει απειλές που κατά την άποψή του έφταναν μέχρι την εμπλοκή της "εγχώριας τρομοκρατίας" σε πόλεις όπως η Βαλτιμόρη, το Όκλαντ, το Σικάγο, το Μέμφις και πιο πρόσφατα το Πόρτλαντ.

Στην Ουάσινγκτον, τα πράγματα πήραν διαφορετική νομική τροπή. Εκεί, ο Τραμπ επικαλέστηκε το άρθρο 740 του νόμου περί αυτοδιοίκησης της Περιφέρειας της Κολούμπια -που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ στο παρελθόν- για να αναπτύξει την Εθνοφρουρά.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, οι αποφάσεις αυτές έρχονται σε θεμελιώδη αντίθεση με την αμερικανική παράδοση μιας μη παρεμβατικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία θεωρεί τη στρατιωτική παρέμβαση στις πολιτικές υποθέσεις ως απειλή τόσο για τη δημοκρατία όσο και για την προσωπική ελευθερία.

"Η αμερικανική κουλτούρα είναι ακριβώς εκείνη όπου πάντα, και αυτό ανάγεται στη 10η τροπολογία του Συντάγματος, επιφυλάσσαμε την αστυνόμευση για την κατώτερη δυνατή τοπική αρχή. Και αυτό είναι μέρος της αμερικανικής νομικής παράδοσης", δήλωσε η Lee, η οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της στην επαγγελματική στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας ανώτερους αξιωματικούς σχετικά με την πολιτική εθνικής ασφάλειας και τη λήψη αποφάσεων.

"Ο αμερικανικός λαός δεν είδε την επιβολή του εσωτερικού νόμου ως κάτι με το οποίο ήθελε να ασχοληθεί ο στρατός με οποιονδήποτε τρόπο, μορφή ή μορφή", επισήμανε.

Ο συνταξιούχος συνταγματάρχης των Αμερικανών πεζοναυτών και ανώτερος σύμβουλος του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) με έδρα την Ουάσιγκτον, Μαρκ Κάντσιαν, δήλωσε στο Euronews ότι ήταν η πολιτική φύση της ανάπτυξης που προκάλεσε την οργή των κατοίκων της Ουάσιγκτον και όχι τα πραγματικά στρατεύματα.

"Ο κόσμος επέκρινε αυτές τις αναπτύξεις επειδή έγιναν ενάντια στις επιθυμίες της τοπικής κυβέρνησης", δήλωσε ο Cancian.

"Επιπλέον, η καταπολέμηση του εγκλήματος θεωρείται αστυνομική αρμοδιότητα και υπάρχουν ανησυχίες ότι οι ένοπλοι στρατιώτες θα κάνουν λάθος στην εφαρμογή θανατηφόρας βίας. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, αυτό δεν έχει συμβεί", επισήμανε.

"Οι επικριτές εξέφρασαν επίσης την ανησυχία ότι τέτοιες αποστολές μπορεί να γίνουν για την καταστολή της πολιτικής αντιπολίτευσης. Ούτε αυτό έχει συμβεί. Παρόλο που αυτές οι αναπτύξεις έχουν μεγάλη πολιτική σημασία, ο αριθμός των στρατευμάτων είναι μικρός, λιγότερο από το 1% της συνολικής δύναμης".

'Αυτό δεν είναι ένα Glock'

Ο Λεξ, ο οποίος συνεργαζόταν με την ΕΕ στις Βρυξέλλες όταν ο στρατός αναπτύχθηκε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες για την καταπολέμηση τρομοκρατικών απειλών, δήλωσε ότι υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των πρωτοφανών μέτρων που προορίζονται για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών ενεργειών και της κανονικής εγκληματικότητας.

"Αν κοιτάξετε αυτές τις αναπτύξεις που έγιναν στην Ευρώπη, όλες έγιναν μετά από απολύτως φρικτές τρομοκρατικές ενέργειες", είπε.

Υπενθύμισε τις φονικές τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015 στο Παρίσι, οι οποίες είχαν ως στόχο το θέατρο Bataclan και άλλους χώρους σε ολόκληρη την πόλη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 130 άνθρωποι. Οι βομβιστικές επιθέσεις σε αεροδρόμια και σταθμούς του μετρό στις Βρυξέλλες το 2016 ήταν επίσης μεταξύ των λόγων για τους οποίους ο Λεξ κατανόησε την ανάγκη να αναπτυχθεί στρατιωτικό προσωπικό σε ευρωπαϊκές πόλεις.

Στις ΗΠΑ, οι στρατιωτικές αναπτύξεις στον απόηχο της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, όταν η Αλ Κάιντα οργάνωσε συνωμοσία εναντίον των ΗΠΑ, σκοτώνοντας χιλιάδες ανθρώπους, ήταν νόμιμες ενέργειες, δήλωσαν τόσο ο 40χρονος Ρι όσο και ο Λεξ.

Ωστόσο, η ανάπτυξη της Εθνικής Φρουράς στην Ουάσινγκτον το 2025 ήταν ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, ή όπως είπε ο Ree, "δεν είναι φυσιολογικό".

"Η προϋπόθεση αυτής της ανάπτυξης δεν είναι (η τρομοκρατία). Δεν είναι η προστασία του αμερικανικού λαού από δυνάμεις που θέλουν να μας σκοτώσουν", δήλωσε ο Ree.

Ο Μάρα γέλασε με τα σχόλια, δηλώνοντας ότι τα στρατεύματα στην Ουάσινγκτον είναι πολύ λιγότερο εκφοβιστικά από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.

Το ευρωπαϊκό στρατιωτικό προσωπικό στους δρόμους των μεγάλων πρωτευουσών έφερε όλοι αυτόματες καραμπίνες. Αντίθετα, τα μέλη της αμερικανικής Εθνοφρουράς αναπτύχθηκαν αρχικά άοπλοι και μόλις αργότερα τους επετράπη να φέρουν ένα απλό πιστόλι.

"Ξέρετε, όποτε έχω βρεθεί στην Ευρώπη, η αστυνομία φέρει αρκετά νόμιμα όπλα, δήλωσε ο Μάρα στο Euronews. "Ως Αμερικανός, λες, ουάου, δεν ξέρω τι είναι αυτό το πράγμα, αλλά αυτό δεν είναι Glock".

"Η Εθνοφρουρά είναι κυριολεκτικά πολίτες στρατιώτες", τόνισε.

Εν τω μεταξύ, οι Ευρωπαίοι φάνηκαν σε μεγάλο βαθμό να μην ενοχλούνται από το γεγονός ότι ο Τραμπ μεταφέρει στρατεύματα στην πρωτεύουσα της χώρας του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τη διεθνή αντίδραση απουσίαζαν οι δηλώσεις κορυφαίων Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι τυπικά έχουν βαρύνουσα σημασία για τις σημαντικές πολιτικές αποφάσεις των ΗΠΑ.

Βρυξέλλες, πρωτεύουσα του εγκλήματος με όπλα στην Ευρώπη;

Εν μέρει, αυτό θα μπορούσε επίσης να εξηγηθεί από το γεγονός ότι στην Ευρώπη, οι στρατιωτικές αναπτύξεις σε πόλεις συμβαίνουν κάτω από εντελώς διαφορετικά νομικά πλαίσια.

Στη Γερμανία, ο βασικός νόμος απαγορεύει ρητά τη στρατιωτική εμπλοκή σε εσωτερικές υποθέσεις, εκτός από τις φυσικές καταστροφές.

Η επιχείρηση Sentinelle της Γαλλίας, που ξεκίνησε μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι το 2015, ανέπτυξε έως και 7.000 στρατιώτες, αλλά λειτουργεί αυστηρά βάσει αντιτρομοκρατικών εντολών, οι οποίες απαιτούν κοινοβουλευτική κοινοποίηση εντός 15 ημερών και αυτόματη επανεξέταση κάθε έξι μήνες.

Οι στρατιώτες έχουν συγκεκριμένους κανόνες εμπλοκής για τις τρομοκρατικές απειλές και εργάζονται παράλληλα και όχι σε αντικατάσταση της εγχώριας αστυνομίας.

Το Βέλγιο, η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναπτύξει στρατιώτες για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών απειλών, αλλά αυτές οι αναπτύξεις είναι προσωρινές, αφορούν συγκεκριμένες απειλές και λειτουργούν επίσης υπό κοινοβουλευτική εποπτεία.

Οι αποστολές του Βελγίου ακολουθούν τον νόμο του 1994 για τη χρήση των ενόπλων δυνάμεων, ο οποίος απαιτεί κοινοβουλευτική έγκριση για κάθε αποστολή που υπερβαίνει τις 30 ημέρες και περιορίζει το στρατιωτικό προσωπικό σε συγκεκριμένους ρόλους υποστήριξης δίπλα στην αστυνομία.

Η σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ με έδρα τις Βρυξέλλες Stefania Benaglia εξήγησε ότι οι διαφορές μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης είναι βαθύτερες από τα νομικά ζητήματα.

"Υπάρχει ουσιαστική διαφορά τόσο στον εξοπλισμό όσο και στον ρόλο της αστυνομίας μέσα στην κοινωνία", δήλωσε η Benaglia στο Euronews.

"Εκτός από τις εξειδικευμένες μονάδες, οι αστυνομικές δυνάμεις στην Ευρώπη λειτουργούν υπό αυστηρότερους κανονισμούς και έχουν πιο περιορισμένη πρόσβαση σε στρατιωτικού επιπέδου εξοπλισμό", πρόσθεσε.

"Η Ευρώπη βασίζεται επίσης σε ένα πιο συγκεντρωτικό σύστημα δημόσιας ασφάλειας: οι εθνικές πολιτικές αρχές αποφασίζουν για τις αναπτύξεις, με την αλυσίδα διοίκησης να εκτείνεται κάθετα μέχρι τον πρόεδρο ή τον πρωθυπουργό".

Κανένα από αυτά δεν προσεγγίζει την ανοιχτή, επικεντρωμένη στο έγκλημα εντολή της ανάπτυξης στην Ουάσινγκτον.

Ωστόσο, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Τον Σεπτέμβριο, ο υπουργός Άμυνας του Βελγίου Theo Francken ανακοίνωσε σχέδια για την αποστολή περισσότερων μονάδων του στρατού στους δρόμους της βελγικής πρωτεύουσας για την καταπολέμηση του εγκλήματος που δεν σχετίζεται με την τρομοκρατία, ιδίως σε επιχειρήσεις καταπολέμησης των ναρκωτικών.

Ο πόλεμος των συμμοριών που σχετίζονται με τα ναρκωτικά έχει αυξηθεί στην πόλη, με 57 πυροβολισμούς από τον Ιανουάριο έως τα μέσα Αυγούστου και πάνω από 7.000 άτομα που συνελήφθησαν, σύμφωνα με τον εισαγγελέα της πόλης Julien Moinil - σχεδόν τριπλάσιος σε σχέση με το σύνολο του 2024.

Ο Moinil, ο οποίος τέθηκε ο ίδιος υπό αστυνομική προστασία τον Ιούλιο, αφού δέχθηκε σοβαρές απειλές από τα καρτέλ ναρκωτικών που δρουν στις Βρυξέλλες, υποστήριξε ότι πρόκειται για μια πόλη όπου "όλοι κινδυνεύουν".

"Οι Βρυξέλλες είναι μια καταστροφή όσον αφορά την ασφάλεια. Πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο", δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Francken.

Υπάρχουν έντονες πιέσεις ασφαλείας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δήλωσε ο Benaglia. "Στην Ευρώπη, υπάρχει μια συνεχής συζήτηση σε πολλές πρωτεύουσες - αρχής γενομένης από τις Βρυξέλλες - σχετικά με την ασφάλεια. Οι πυροβολισμοί που συνδέονται με συμμορίες ναρκωτικών έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, αν και παραμένουν διαφορετικού μεγέθους αν συγκριθούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες", είπε.

"Αυτή η έξαρση έχει προκαλέσει συζητήσεις σχετικά με το αν πρέπει να επεκταθεί η επιτήρηση και να αυξηθούν οι περιπολίες στις αστικές περιοχές. Ενώ η συνεχιζόμενη τάση στις ΗΠΑ θα επηρεάσει πιθανώς αυτές τις συζητήσεις, υπάρχει ουσιαστική διαφορά στα πολιτικά κίνητρα που οδηγούν στη βία - και στην αντίδρασή της - στις δύο πλευρές του Ατλαντικού".

Τα σχέδια αντιμετωπίστηκαν με αποτροπιασμό από τον δήμαρχο της πόλης, ο οποίος τα χαρακτήρισε "μη χρήσιμα", και τα συνδικάτα του στρατού, αν και όχι για τους ίδιους λόγους με εκείνους της Ουάσινγκτον.

Πίσω στις ΗΠΑ, ο Δημοκρατικός σκιώδης γερουσιαστής της πρωτεύουσας Ακίτ Τζέιν πιστεύει ότι η ανάπτυξη της αμερικανικής Εθνοφρουράς ήταν ένα "κόλπο των μέσων ενημέρωσης" που αποσκοπούσε στο να αποσπάσει την προσοχή από αυτό που θεωρούσαν ως μια πιο διαδεδομένη ομοσπονδιακή ανάπτυξη.

Μια διαφορετική πρωτεύουσα

Σε αντίθεση με άλλες ομοσπονδιακές πρωτεύουσες -όπου η πρωτεύουσα του Καναδά Οτάβα παραμένει μέρος του Οντάριο, οι Βρυξέλλες διατηρούν περιφερειακή εκπροσώπηση και το Λονδίνο εκλέγει βουλευτές- η Ουάσινγκτον υπάρχει σε ένα δημοκρατικό κενό που η τρέχουσα ανάπτυξη κάνει πιο έντονη.

Λόγω του ρόλου της ως ομοσπονδιακής περιφέρειας και όχι ως πολιτείας, η Ουάσινγκτον δεν διαθέτει εθνικούς αντιπροσώπους με δικαίωμα ψήφου, παρά το γεγονός ότι πληρώνει ομοσπονδιακούς φόρους και υπηρετεί στο στρατό.

Οι κάτοικοι της Ουάσινγκτον πληρώνουν περισσότερους ομοσπονδιακούς φόρους κατά κεφαλήν από οποιαδήποτε άλλη πολιτεία, αλλά δεν έχουν καμία φωνή στην επιβεβαίωση του Ανώτατου Δικαστηρίου, στους διορισμούς του υπουργικού συμβουλίου ή στους ξένους πρεσβευτές που υπηρετούν στην πόλη τους.

Ο Τζέιν δεν κατέχει κανένα αξίωμα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και δεν έχει πρόσβαση στην πραγματική Γερουσία των ΗΠΑ.

Η εκπροσώπηση των 700.000 κατοίκων της αμερικανικής πρωτεύουσας μοιάζει επομένως με "lobbying", δήλωσε ο Jain: Στην Ουάσινγκτον επετράπη να έχει δημοτικό συμβούλιο με δικαίωμα ψήφου μόλις το 1974 και η εθνική κυβέρνηση πρέπει ακόμη να επικυρώνει κάθε νόμο που ψηφίζει.

"Αν κοιτάξετε το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, το Λονδίνο, όλα έχουν εκπροσώπηση στο εθνικό νομοθετικό σώμα και έτσι έχουν λόγο στο τι συμβαίνει στις πόλεις τους", κατέληξε ο Jain εκνευρισμένος.

"Αν κάθε άλλη δημοκρατία στον κόσμο έχει βρει τρόπο να δίνει εκπροσώπηση στους κατοίκους της πρωτεύουσάς της, μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς".

Σκεπτόμενος την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί, ο Jain δήλωσε: "Ο Τζέιν δεν έχει καμία σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε: "Υποθέτω ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να το διατηρήσει αυτό, λοιπόν, επ' αόριστον".

Ανασήκωσε τους ώμους, αβέβαιος, καθώς ο πρόεδρος είχε υποσχεθεί πλήρη "ομοσπονδιακή ανάληψη" της πόλης, εάν οι αρχές δεν συμμορφώνονταν με τις οδηγίες του για την επιβολή του νόμου, και διατηρούσε τον πλήρη έλεγχο της Εθνικής Φρουράς στην Ουάσινγκτον.

Ένας αξιωματούχος της Κοινής Επιχειρησιακής Δύναμης που επιβλέπει τα στρατεύματα απάντησε στο αίτημα του Euronews για σχολιασμό, δηλώνοντας ότι "δεν είμαστε σε θέση να παραχωρήσουμε συνεντεύξεις, καθώς τα μέλη της υπηρεσίας είναι επικεντρωμένα στην αποστολή τους να υποστηρίξουν τις πολιτικές αρχές".

Επιστρέφοντας στους δρόμους της πόλης, πολλοί στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς έχουν επιστρατευτεί σε έργα καλλωπισμού γύρω από τα πάρκα της Ουάσινγκτον, μαζεύοντας συστηματικά τα σκουπίδια που αφήνουν πίσω τους οι κάτοικοί της.

Κάποιοι κάθισαν στη σκιά του εμβληματικού Μνημείου Λίνκολν της πρωτεύουσας, κάνοντας ένα διάλειμμα από την ορθοστασία στον ήλιο εν μέσω της κολλώδους, αποπνικτικής ζέστης της Ουάσινγκτον.

Στον κεντρικό σταθμό Union Station, ένα μέλος της αμερικανικής εθνοφρουράς που κρατούσε το όπλο του ήταν πρόθυμο να μιλήσει, αλλά η συζήτηση ήταν σύντομη. Είπε ότι είχε έρθει από τη Τζόρτζια. Στην ερώτηση αν πίστευε ότι θα έμενε για πολύ στην Ουάσιγκτον, ο νεαρός άνδρας σήκωσε επίσης τους ώμους.