Αυξάνεται η πίεση στον Νετανιάχου να καταλήξει σε συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων

Δεκάδες χιλιάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν, όπως κάθε Σάββατο στο Τελ Αβίβ ζητώντας από την κυβέρνηση τον τερματισμό του πολέμου και μια συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων. Ο Νετανιάχου είναι αντιμέτωπος με ολοένα και αυξανόμενες πιέσεις να καταλήξει σε συμφωνία εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας προτού ο ισραηλινός στρατός ξεκινήσει τις επιχειρήσεις του για την κατάληψη της πόλης της Γάζας.  

Ωστόσο, οι ακροδεξιοί πολιτικοί που συμμετέχουν στην κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Νετανιάχου τάσσονται κατηγορηματικά κατά της σύναψης συμφωνίας με τη Χαμάς, με μέσα ενημέρωσης να μεταδίδουν ότι ο ακροδεξιός υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς δήλωσε σε συγγενείς των ομήρων ότι θα αποχωρήσει από τον συνασπισμό, αν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός συμφωνήσει σε εκεχειρία.

Την ίδια ώρα, ο ηγέτης του κεντροδεξιού κόμματος Εθνική Ένωση, Μπένι Γκαντς, πρότεινε στον Νετανιάχου τον σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης, με διάρκεια έξι μηνών, «για τη λύτρωση των ομήρων».

«Ήρθε η ώρα για μια κυβέρνηση λύτρωσης για τους ομήρους, που θα υποστηρίζει τους στρατιωτικούς και θα έχει περιορισμένο χρόνο. Εντός έξι μηνών, θα ολοκληρώσουμε αυτά τα δύο και θα προχωρήσουμε σε εκλογές», τόνισε ο Γκαντς.

«Αν ο Νετανιάχου δεν συμφωνήσει, τότε θα ξέρουμε ότι έχουμε κάνει τα πάντα», τόνισε ο Γκαντς.

Σύμφωνα με παρατηρητές, είναι απίθανο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός να αποδεχθεί την πρόταση αυτή.

Ο Γκαντς εξήγησε ότι η κυβέρνηση αυτή θα ξεκινήσει το έργο της καταλήγοντας σε συμφωνία για την επιστροφή των περίπου 50 ομήρων που εξακολουθούν να κρατούνται στη Γάζα, από τους οποίους οι 20 πιστεύεται ότι είναι ακόμη ζωντανοί.

«Καθήκον του κράτους μας είναι να σώζει τις ζωές των εβραίων και όλων των πολιτών. Κάθε όμηρος που κινδυνεύει να πεθάνει θα μπορούσε να είναι γιος μας, κόρη μας», υπογράμμισε ο Γκαντς.

Τα υπερορθόδοξα κόμματα αποχώρησαν από τον κυβερνητικό συνασπισμό τον Ιούλιο με αποτέλεσμα ο Νετανιάχου να μην διαθέτει πλέον απόλυτη πλειοψηφία στην Κνεσέτ και να εξαρτάται από τους ακροδεξιούς συμμάχους του, οι οποίοι όμως αρνούνται κάθε συμφωνία με τη Χαμάς και τάσσονται υπέρ της συνέχισης του πολέμου.